تأثیر تمرین پیلاتس به همراه مصرف ویتامین E بر برخی شاخص‌های سندرم متابولیک در دختران نوجوان دارای اضافه وزن

مقدمه: سندرم متابولیک به‌عنوان یک عامل خطرساز بیماری‌های قلبی- عروقی و دیابت محسوب می‌شود و شیوع آن به‌طور هشدار دهنده‌ای در حال افزایش است. مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر شش هفته تمرین پیلاتس به همراه مصرف ویتامین E بر برخی شاخص‌های سندرم متابولیک در دختران نوجوان دارای اضافه وزن انجام شد. روش‌کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی سه گروهه شاهد‌دار در سال 1394 بر روی 30 نفر از دختران 18-15 سال شهرستان محلات (ایران) انجام شد. افراد به‌طور تصادفی به سه گروه شش هفته پیلاتس، شش هفته پیلاتس + ویتامین E و کنترل تقسیم شدند. تمرینات 3 روز در هفته و هر بار حداقل 30 دقیقه انجام شد. در مرحله پیش آزمون و پس آزمون شاخص‌های فیزیولوژیک و آنتروپومتریک و همچنین نیمرخ لیپیدی و گلوکز از طریق اخذ نمونه خون اندازه‌گیری شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS (نسخه 22) و آزمون‌های تی زوجی، آنکوا و آزمون تعقیبی بونفرونی انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی‌دار در نظر گرفته شد. یافته‌ها: در گروه تمرین پیلاتس+ ویتامین E، مقادیر LDL، HDL و TG تغییر معناداری نداشتند (05/0≤p)، اما مقادیر کلسترول (022/0=p)، گلوکز (001/0=p) و نسبت کمر به باسن (049/0=p) کاهش معناداری یافت. در گروه تمرین پیلاتس مقادیر LDL (001/0=p)، TG (002/0=p)، کلسترول (013/0=p)، گلوکز (001/0=p) و نسبت دور کمر به باسن (WHR) (004/0=p) کاهش معناداری یافت، اما مقدار HDL تغییر معناداری نداشت (05/0≤p). در گروه کنترل نیز مقادیر LDL، HDL، TG، کلسترول و WHR تغییر معناداری نداشت (05/0 ≤p). در مقایسه بین گروه‌ها، از نظر LDL (018/0=p) و کلسترول (024/0=p) بین گروه تمرین پیلاتس و کنترل تفاوت معناداری وجود داشت. نتیجه‌گیری: تمرینات منتخب پیلاتس منجر به کنترل نیمرخ چربی، WHR و گلوکز در دختران نوجوان دارای اضافه وزن می‌شود. از سوی دیگر استفاده از ویتامین E به همراه تمرینات منتخب پیلاتس نیز منجر به تأثیرات مشابهی می‌گردد و تفاوتی معناداری از این نظر وجود ندارد.