تأثیر تمرین پلایومتریک بر برخى سازگارى هاى عصبى و عملکردی بازیکنان نوجوان فوتبال
نویسندگان
چکیده مقاله:
هدف از پژوهش حاضر عبارت است از تعیین نقش سازگارى هاى عصبى در پى دورة تمرین کوتاه مدت پلایومتریک به همراه تمرین فوتبال در بازیکنان نوجوان. در این پژوهش پانزده بازیکن نوجوان فوتبال با میانگین 7 درصد /64±2/ 153 سانتى متر، و چربى بدن 9 /5±10/ 40 کیلوگرم، قد 43 /4±8/ 14 سال، وزن 3 /26±0/ سن 89 به صورت در دسترس انتخاب و به روش تصادفى به دو گروه تقسیم شدند. در گروه اول هشت نفر تمرین پلایومتریک را در کنار مهارت هاى فوتبال و در گروه دوم هفت نفر فقط تمرین مهارت هاى فوتبال را به مدت شش هفته (شانزده جلسة تمرین) انجام دادند. قبل و بعد از تمرین، عملکرد بازیکنان با آزمون هاى دو سرعت پنج و بوسکو پنج و پانزده ثانیه ارزیابى شد. به منظور (CMJ) متر، دو سرعت ده متر، چابکى، پرش از حالت ایستاده از عضلات پهن (SEMG) ارزیابى سازگارى هاى عصبى، قبل و بعد از دورة تمرین الکترومایوگرافى سطحى جانبى و داخلى، و رفلکس هافمن از عضلة نعلى انجام شد. براى تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل واریانس 0 در نظر گرفته شد. همان طور که / گروه) استفاده شد و سطح معنادارى 05 × 2، زمان × با اندازه گیرى مکرر (طرح 2 -4/ 5-٪)، دو سرعت ده متر ( 05 / انتظار مى رفت، گروه تمرین کاهش هاى معنادارى در زمان دو سرعت پنج متر ( 97 ،(٪12/95) CMJ ،(٪36/ عضلة پهن جانبى ( 54 SEMG 8-٪) و افزایش هاى معنادارى در / ٪) و چابکى ( 99 13 ٪) نشان دادند که مؤثر بودن تمرین پلایومتریک را نشان / 14 ٪) و بوسکو پانزده ثانیه ( 84 / بوسکو پنج ثانیه ( 08 4-٪) نشان داد. به هر حال، رفلکس هافمن در دو / داد. گروه کنترل تنها کاهش معنادارى در زمان چابکى ( 72 گروه تغییر معنادارى نشان نداد. بنابراین، با توجه به نتایج، به نظر مى رسد سازگارى هاى عملکردى در نتیجة تمرین پلایومتریک کوتاه مدت در گروه مورد مطالعه احتمالاً منشأ عصبى دارد که این ممکن است به فراخوانى واحدهاى حرکتى بیشتر و شلیک عصبى سریع تر مربوط باشد، اما به نظر نمى رسد رفلکس حرکتى در این سازگارى ها نقش داشته باشد. پژوهش حاضر استفاده از تمرین پلایومتریک را براى بهبود اعمال انفجارى دربازیکنان نوجوان فوتبال در ترکیب با تمرین فوتبال توصیه می کند تا تمرین فوتبال به تنهایى.
منابع مشابه
تأثیر تمرین پلایومتریک بر برخی سازگاری های عصبی و عملکردی بازیکنان نوجوان فوتبال
هدف از پژوهش حاضر عبارت است از تعیین نقش سازگاری های عصبی در پی دورة تمرین کوتاه مدت پلایومتریک به همراه تمرین فوتبال در بازیکنان نوجوان. در این پژوهش پانزده بازیکن نوجوان فوتبال با میانگین 7 درصد /64±2/ 153 سانتی متر، و چربی بدن 9 /5±10/ 40 کیلوگرم، قد 43 /4±8/ 14 سال، وزن 3 /26±0/ سن 89 به صورت در دسترس انتخاب و به روش تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. در گروه اول هشت نفر تمرین پلایومتریک را در ک...
متن کاملتأثیر تمرین موازی، پلایومتریک و تناوبی شدید هوازی بر عملکرد استقامت هوازی ویژه بازیکنان فوتبال
مقدمه و هدف: تمرینات مختلفی برای افزایش عملکرد استقامت هوازی در بازیکنان فوتبال پیشنهاد شده است. اما هنوز مشخص نیست که کدام برنامه تمرین مطلوبتر است. بنابراین، هدف مطالعه حاضر بررسی تأثیر تمرین پلایومتریک، تناوبی شدید هوازی و موازی بر عملکرد استقامت هوازی ویژه در بازیکنان فوتبال آماتور مرد بود. روش‌شناسی: 32 بازیکن فوتبال حاضر در لیگ دسته سوم (سن = 7/4 ± 4/25 سال، قد = 1/7 ± 6/177 سانتیمتر، ت...
متن کاملسازگاریهای عصبی و عملکردی به تمرین پلایومتریک در مقابل ترکیب پلایومتریک و دو سرعت در فوتبالیست‌های نوجوان
هدف از پژوهش حاضر مقایسۀ سازگاری‌های عصبی و عملکردی به تمرین پلایومتریک در مقابل ترکیب پلایومتریک و دو سرعت بود. در این پژوهش 22 بازیکن نوجوان فوتبال با میانگین سن 82/0±28/14 سال، وزن 5/7±18/41 کیلوگرم، قد 36/9±5/154 سانتیمتر و چربی بدن 68/2±43/7 درصد به‌صورت دسترس انتخاب و به‌صورت تصادفی به سه گروه تقسیم شدند، گروه اول شامل 8 نفر، تمرین پلایومتریک در کنار مهارتهای فوتبال؛ گروه دوم شامل 7 نفر...
متن کاملاثر هشت هفته تمرین SSG و مقاومتی-پلایومتریک بر سطوح سرمی مایوستاتین، GASP-1 و IGF-I در بازیکنان نوجوان فوتبال
هدف مطالعۀ حاضر تعیین اثر دو شیوۀ تمرینی بازی در ابعاد کوچک (SSG) و مقاومتی-پلایومتریک بر سطوح سرمی مایوستاتین، پروتئین سرمی مرتبط با فاکتور رشد نوع 1 (GASP-1) و عامل رشد شبه‌انسولین-1 (IGF-1) در بازیکنان نوجوان فوتبال بود. 30 نفر از بازیکنان باشگاه گیتی‌پسند که سابقۀ آسیب‌دیدگی حاد نداشتند، به‌صورت نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. سپس به‌طور تصادفی در سه گروه تمرین فوتبال (8 نفر)، گروه تمرین م...
متن کاملاثر تمرین استقامتی ،پلایومتریک و موازی بر ویژگی های بیوانرژیک و مهارتهای بازیکنان فوتبال مرد
پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثر تمرین استقامتی،پلایومتریک و موازی بر ویژگی های بیوانرژیک و مهارتی بازیکنان فوتبال مرد انجام شد. روش تحقیق: بیست و نه فوتبالیست با میانگین سن 72/4 ± 42/25 سال ، قد 1/7 ± 6/177 سانتی متر و توده بدن 6/177 ± سانتی متر و توده بدن 59/6 ± 2/73 کیلو گرم به روش نمونه گیری تصادفی در سه گروه استقامتی(10- n) پلایومتریک (10- n)و موازی (9-n)قرار گرفتند. تمرین استقامتی شامل4 نوبت ...
متن کاملمنابع من
با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید
ذخیره در منابع من قبلا به منابع من ذحیره شده{@ msg_add @}
عنوان ژورنال
دوره 20 شماره 3
صفحات 31- 44
تاریخ انتشار 2012-02-01
با دنبال کردن یک ژورنال هنگامی که شماره جدید این ژورنال منتشر می شود به شما از طریق ایمیل اطلاع داده می شود.
کلمات کلیدی
میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com
copyright © 2015-2023