تأثیر تغییرات قیمت بر فقر

تغییرات قیمتی مهمترین کانال انعکاس سیاست­ های اقتصادی بر موقعیت اقتصادی خانوارها است.  این تغییرات در قالب دو اثر درآمدی و توزیعی ظاهر می‌ شود.  اثرات توزیعی از طریق تغییر در قیمت­ های نسبی و اثر درآمدی از طریق تغییر در سطح عمومی قیمت ­ها، شاخص ­های فقر را تحت تأثیر قرار می‌ دهد.  اینکه تغییرات قیمتی به نفع گروه فقیر یا به نفع گروه غیر فقیر است، بستگی به رفتار مصرفی این گروه ­ها در قبال تغییرات قیمتی است.  برای ارزیابی این اثرات معمولا ًاز شاخص­ های قیمت مصرف کننده که مبین رفتار مصرفی خانوارهای با درآمدی معادل میانگین درآمد جامعه است، استفاده می‌ شود، درحالی که رفتار مصرفی گروه ­های کم‌‌درآمد می‌ تواند متفاوت باشد.  این مطالعه بر اساس تئوری تقاضای مصرف‌کنندگان با بهره ‌گیری از مفاهیم کشش، تأثیر تغییرات قیمتی را بر طبقه‌ ای از شاخص ­های فقر اندازه‌ گیری می ‌کند.  نتایج تجربی در مناطق شهری ایران نشان داد که افزایش سطح عمومی قیمت­ ها (اثر درآمدی تغییرات قیمت) شاخص­ های فقر را بدتر می‌ کند.  تغییرات توزیعی (تغییرات قیمت­ های نسبی) نیز به نفع گروه فقیر نیست.  شاخص ­های قیمتی که با توجه به رفتار مصرفی گروه فقیر محاسبه می‌ گردد، بزرگتر از شاخص ­های قیمتی است که بر اساس رفتار مصرفی کل جامعه محاسبه می‌ شود.  بنابراین، شاخص هزینه­ ی زندگی گروه کم درآمد به طور نسبی بالاتر از شاخص هزینه ­ی زندگی گروه غیر فقیر است.