تأثیر تغییرات بازۀ تناوب مبنای تطبیق بر فرآیند مقیاس جنبش نیرومند زمین

تحلیل‌ تاریخچۀ زمانی به‌عنوان ابزاری مهم در کاربردهای متنوع مهندسی زلزله به‌شدت به مشخصات نگاشت زلزلۀ اعمالی وابسته‌اند چنان‌که نتایج آن‌ها مورد به مورد دست‌خوش تغییر می‌شود. مقیاس کردن جنبش نیرومند زمین به‌عنوان راه‌کاری آیین‌نامه‌ای برای کاهش چنین وابستگی و افزایش قابلیت اطمینان تحلیل‌های مذکور شناخته شده است. اما روش متداول با کاربرد ضرایب یک‌نواخت مقیاس می‌تواند به طرح‌های غیراقتصادی به‌دلیل خطای زیاد تطبیق منجرشود. در این پژوهش مسئلۀ اخیر در قالب بهینه‌یابی با ضرایب پیوسته مقیاس رابطه‌بندی شده و روش فراابتکاری جستجوی هماهنگی برای حل مثال‌های آن به‌کار رفته، سپس خطای تطبیق نسبت به طیف هدف استاندارد با تغییرات بازۀ تناوبی به‌طور منحصر به‌فرد توسط بهینه‌یابی ارزیابی گردیده است. علاوه بر مشاهدۀ کاهش چشم‌گیر خطا طی این بهینه‌یابی، اثر تناوب مبنا و بازه‌های تناوبی مختلف بررسی شد که نتایج حاکی از وابستگی خطا به کشیدگی و تغییرات بازۀ مذکور و یا تناوب مبنا است. هم‌چنین در مثال‌های بررسی شده با نگاشت‌های فیلتر شده در عبور از بستر نرم آبرفتی تغییرات چشم‌گیری در خطای تطبیق طیفی مشاهده شد.