تأثیر تدریس بدیعه پردازی و الگوی چرخه یادگیری هفت مرحله‌ای بر بهبود تفکر خلاق دانش‌آموزان

هدف: الگوی تدریس بدیعه‌پردازی و چرخه یادگیری هفت مرحله‌ای، روشی است که یادگیرندگان را برمی‌انگیزد تا ایده‌ها یا افکاری نو و خلاق را بپرورانند و ارائه کنند. این الگوهای تدریس به فرد فرصت ابتکار می‌دهد تا امکانات مورد نیاز برای ابراز خویشتن را بررسی کند ودر رویارویی با مسائل از راه‌حل‌های نوین بهره گیرند. هدف پژوهش حاضر تأثیر الگوی تدریس بدیعه-پردازی و الگوی چرخه یادگیری هفت مرحله‌ای بر بهبود تفکر خلاق دانش‌آموزان بود. روش: طرح پژوهش به شیوه تجربی و از نوع طرح پیش‌آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش کلیه دانش‌آموزان دختر دوره متوسطه شهر تبریز در سال تحصیلی 96-1395 بودند که از این جامعه تعداد 60 دانش‌آموز انتخاب و به روش نمونه‌گیری تصادفی چندمرحله‌ای خوشه‌ای در 3 گروه، 2 گروه آزمایش و 1 گروه کنترل قرار گرفتند. آزمودنی‌های گروه آزمایش اول (الگوی تدریس بدیعه‌پردازی) و آزمودنی‌های گروه آزمایش دوم (الگوی چرخه‌ی یادگیری هفت مرحله‌ای) تحت آموزش قرار گرفتند و در مقابل، گروه کنترل هیچ آموزشی را دریافت نکرد. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه تفکر خلاق تورنس استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با روش آماری تحلیل کواریانس و آزمون تعقیبی LSD انجام شد. یافته‌ها: نتایج پژوهش نشان داد که الگوی تدریس بدیعه‌پردازی و چرخه‌ی یادگیری هفت مرحله‌ای بر تفکر خلاق دانش‌آموزان تأثیر دارد. در واقع الگوی تدریس بدیعه‌پردازی و چرخه‌ی یادگیری هفت مرحله‌ای باعث افزایش تفکر خلاق در دانش‌‌آموزان می-شود. همچنین نتایج آزمون تعقیبی نشان داد که الگوی تدریس بدیعه پردازی نسبت به چرخه یادگیری هفت مرحله‌ای تأثیر بیشتری بر تفکر خلاق دانش‌آموزان دارد.