تأثیر استراتژی‌های مختلف کاربرد آب شور بر عملکرد و بهره‌وری آب ذرت در سیستم آبیاری قطره‌ای نواری

کمبود منابع آب با کیفیت مناسب یکی از چالش­های مهم در نواحی خشک و نیمه­خشک می­باشد. ازاین‌رو دسترسی به منابع آب با کیفیت پایین مانند: زه­آب­ها، آب­های شور و فاضلاب تصفیه­شده موردتوجه قرارگرفته است. روش­های آبیاری با راندمان بالا نظیر آبیاری قطره­ای یک راهکار مناسب برای استفاده بهینه از این منابع می­باشند. این تحقیق به­منظور بررسی اثرات مدیریت­های مختلف آبیاری قطره­ای با آب شور روی عملکرد ذرت و بهره­وری آب انجام‌شده است. آزمایش در قالب کرت­های خردشده بر پایه طرح بلوک­های کامل تصادفی اجرا گردید. در این تحقیق اثر سه راهکار مدیریت آبیاری شامل اختلاط، تناوب یک‌درمیان و تناوب نیم در میان سه سطح آب شور (4، 5 و 6 دسی­زیمنس بر متر) با آب رودخانه کارون، روی عملکرد دانه، بیوماس و بهره­وری آب آبیاری ذرت بررسی شد. در پایان فصل این صفات اندازه­گیری شد. نتایج نشان داد که اثرات مدیریت و شوری روی هر سه شاخص در سطح یک درصد معنی­دار بود. بررسی اثرات متقابل شوری و مدیریت نشان داد که در مدیریت نیم در میان حتی در شوری 6 دسی­زیمنس بر متر، عملکرد دانه و بهره­وری آب آبیاری نسبت به تیمار شاهد کاهش معنی­دار نداشت درحالی‌که در مدیریت یک‌درمیان کاهش عملکرد و بهره­وری در شوری­های 5 و 6 دسی­زیمنس بر متر معنی­دار شد. کاهش عملکرد محصول نسبت به شاهد به­ازای یک واحد افزایش شوری آب آبیاری برای مدیریت­های اختلاط، تناوبی یک‌درمیان و تناوبی نیم در میان به‌ترتیب 6/3، 2/7 و 7/1 درصد به‌دست آمد.