تأثیرپذیری نتایج روش ژئوپدولوژی از موقعیت منطقه نمونه در نقشه برداری خاک(مطالعه موردی: منطقه میانه، استان آذربایجان شرقی)

یکی از روش­های سیستماتیک برای تجزیه و تحلیل سطوح ژئومرفیک در نقشه­برداری خاک که عملیات صحرایی را عمدتاً بر مبنای کار در منطقه نمونه پایه­ریزی می­کند، روش ژئوپدولوژی می­باشد. با توجه به نامشخص بودن میزان دقت و صحت نقشه­های ایجاد شده به روش ژئوپدولوژی در مقیاس­های بزرگ، این تحقیق با هدف بررسی موقعیت منطقه نمونه به منظور تعیین قابلیت تعمیم­ نتایج حاصل از روش ژئوپدولوژی برای اشکال اراضی مشابه، در منطقه میانه انجام شد. پس از تهیه نقشه تفسیری اولیه روی عکس­های هوایی با مقیاس 1:20000، با   توجه به موقعیت­های مختلف واحدHPu211 که بیشترین مساحت از محدوده مطالعاتی را در بر می­گرفت، منطقه نمونه در سه موقعیت مختلف در نظر گرفته شد و تعداد پنج پروفیل خاک با فواصل تقریبی 150 متر در هر کدام از موقعیت­های سه­گانه این واحد، و در مجموع 15 پروفیل خاک تشریح و نمونه­برداری شدند. میزان قابلیت تعمیم­ نتایج روش ژئوپدولوژی برای واحد مزبور، از طریق حفر سه پروفیل خاک دیگر در یک واحد مشابه موجود در خارج از منطقه­ نمونه (منطقه تعمیم) انجام شد و در مجموع نه پروفیل خاک مورد بررسی قرار گرفت. نقشه خاک در قالب مطالعات خاک­شناسی رده دوم نهایی گردید. نتایج نشان داد که تغییر موقعیت منطقه نمونه، تفاوت‎های تاکسونومیکی را در سطوح مختلف (راسته، زیرگروه و یا خانواده خاک) و نوع واحد نقشه (کمپلکس و خاک­ مجموعه همسان) برای واحد HPu211 باعث شده است. بنابراین، به منظور افزایش دقت نتایج روش ژئوپدولوژی، استفاده از فازهای لندفرم­ها و نیز تعیین حالت (فاز) خانواده خاک و یا حالت سری خاک برای هر یک از حالت­های لندفرم توصیه می­شود.