تآثیر معنادرمانی گروهی در رضایت زناشویی و بهزیستی روانشناختی همسران ناسازگار

معنا درمانی شاخه‌ای از روان‌درمانی وجود نگر است که کاربست آن در مراحل بحرانی زندگی درمان‌جویان اثرات ارزنده‌ای دارد. پژوهش حاضر با هدف آشکار ساختن تأثیر معنا درمانی گروهی در بهزیستی روان‌شناختی و رضایت زناشویی زوجین ناسازگار به انجام رسید. روش پژوهش نیمه آزمایشی است و با به‌کارگیری طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه گواه صورت گرفته است. جامعه آماری پژوهش دربرگیرنده همه‌ زوجین ناسازگار مراجعه‌کننده به مراکز مشاوره بهزیستی شهرستان اردبیل در سال 1394 بودند. نمونه­ پژوهش 36 زوج ناسازگار بودند که با نمونه‌گیری در دسترس گزینش و به شیوه تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه گمارده شدند. آزمودنی­های گروه آزمایش در 10 جلسه معنا درمانی گروهی شرکت کردند و گروه گواه مداخله‌ای دریافت نکردند. داده‌ها با بهره‌گیری از سنجه‌های سازگاری زناشویی اسپانیر، رضایت زناشویی انریچ و بهزیستی روان‌شناختی ریف گردآوری شد. برآمدهای تحلیل کوواریانس چند متغیری نشان داد که تفاوت متغیرهای رضایت زناشویی و بهزیستی روان‌شناختی گروه آزمایش و گواه در پس‌آزمون معنی‌دار بوده است؛ میانگین نمرات رضایت زناشویی و بهزیــستی روان‌شناختی در گروه آزمایشی به گونه معنی‌دار بیشتر از گروه گواه بود. یافته­های پژوهش نشان می‌دهد که شرکت زوجین ناسازگار در جلسه‌های معنا درمانی گروهی بهزیستی روان‌شناختی و رضایت زناشویی آن‌ها را افزایش می­دهد.