بیماری های ناخن - پارونیشیای حاد و مزمن و برخی از اختلالات ارثی ناخن - بخش چهارم

اونیکومادزیس وضعیتی است که در آن ناخن ها از انتهای پروکسیمال شروع به افتادن می کنند. انواع کامل یا پریودیک آن ممکن است ایدیوپاتیک باشد. گاهی اوقات پارونیشیای باکتریال یا قارچی نیز موجب این حالت می شوند. عوارض جانبی برخی داروها مانند داروهای ضد صرع، بیماری هایی مثل کاواساکی، برخی بیماری های سیستمیک، یا ترومای فیزیکی نیز می توانند به دلیل متوقف کردن عملکرد ماتریکس باعث بروز این حالت شوند. همچنین مشکلات مربوط به سیستم ایمنی و صدمه به عروق خونی نیز عملکرد نرمال ماتریکس ناخن را متوقف می کند. ناخنک نیز یک عارضه ی پیشرونده است که معمولا در یک ناخن شروع و به سایر ناخن ها کشیده می شود. کوتیکول ظاهرا به سمت جلو در روی صفحه ناخن رشد نموده و شکافی در ناخن پدید می آورد به طوری که ناخن را به دو بخش تقسیم می کند که این دو تدریجا با پهن شدن ناخنک کوچک تر می شوند.  ناخن فرورفته در گوشت یا اونیکوکریپتوزیس بیشتر در ناخن های پا مشـاهده می گردد و علت آن کوتاه کردن نامناسب ناخن ها و استفاده از کفش های تنگ می باشد که باعث می گردد گوشه ناخن به درون گوشت فرو رود. این حالت در اثر رشد و نفوذ ناخن به گوشت و بافت نرم زیرین آن ایجاد می شود و در شست پا بیشتر دیده می‌شود. کفش تنگ و اصلاح نامناسب ناخن از علل آن هستند. این وضعیت دردناک است و احتمال عفونت در آن بالا است. اونیشیا التهاب چین های اطراف ناخن است که می تواند با تشکیل چرک نیز همراه باشد. پارونیشیا عفونت باکتریال و یا قارچی پوست اطراف ناخن های دست یا پا می باشد و ممکن است به صورت حاد یا مزمن بروز نماید. پارونیشیای حاد معمولا توسط باکتری ها و نوع مزمن آن غالبا توسط قارچ های مخمری ایجاد می شود. پارونیشیای حاد توسط آنتی بیوتیک و نوع مزمن قارچی به وسیله عوامل ضد قارچی درمان می شوند.  شستن مکرر دست ها و ضربه از عوامل خطر ساز برای ابتلا به این بیماری می باشد.