بهینه‌سازی شکل و اندازة واحدهای نمونه برای افزایش دقت و صحت برآورد تراکم گون خاردار (Astragalus verus) در مراتع مایان مشهد

چون اندازه‏گیری تراکم گیاهان، اغلب، به کمک پلات و در اکثر موارد به روش شمارش پایه‏ها صورت می‏گیرد، اندازه و شکل پلات از نخستین مواردی است که باید دربارة آن تصمیم‌گیری شود. در این تحقیق اثر اشکال و سطوح مختلف پلات بر دقت و صحت نمونه‏گیری به ‏منظور برآورد تراکم گیاه گون خاردار‌ـ که یکی از گونه‏های غالب در منطقه و دارای پایه‏های مجزا از هم است‌ـ در منطقة مایان مشهد بررسی شد. اشکال مختلف پلات به ترتیب مربع، مستطیل پهن، مستطیل کشیده و سطوح مختلف پلات 1، 2، 4، و 8 متر مربع درنظر گرفته شد. در مجموع، 3×4 نوع پلات (تیمار) بررسی شد. در این تحقیق مختصات هر یک از پایه‏های گون خاردار و مرز منطقه مطالعه و با دوربین دیجیتال برداشت شد و به کمک نرم‌افزارR  نقشة دیجیتال پراکنش گون‏ در منطقة مورد نظر رسم شد. با توجه به نتایج به‌دست‌آمده در این پژوهش، پلات مستطیل کشیده 5/0×8 متر بیشترین دقت و صحت را دارا بود و پلات بهینه انتخاب شد. در نهایت، می‌توان نتیجه گرفت که به منظور صرفه‌جویی در وقت و هزینه جهت نمونه‌برداری در عرصه، استفاده از روش مکان‌یابی پایه‌های گیاهی و کاربرد نرم‌افزار R می‌تواند روش مناسبی برای برآورد تراکم گیاهان بوته‌ای باشد و می‌توان از پلات‏های بهینه در این پژوهش برای بوته‌زارهای مشابه استفاده کرد.