بهینه‌سازی سبد سهام با استفاده از الگوریتم فراابتکاری نهنگ با معیار ریسک ریزش مورد انتظار

انتخاب سبد سهام از مهم­ترین تصمیم­گیری­های سرمایه­گذاران نهادی است. اولین بار در سال 1950 مارکوویتز با معرفی مدل میانگین-واریانس به وارد کردن معیار ریسک به تصمیم‏گیری درباره انتخاب سبد سهام پرداخت. این اقدام منجر به شکل­گیری شاخه­ای پرکاربرد به‏نام بهینه­سازی سبد سهام شد. بهینه­سازی سبد سهام با افزودن محدودیت­های واقعی شکل پیچیده‏تری به خود گرفت؛ بطوریکه با افزایش تعداد دارایی‏ها یا محدودیت‏ها، تبدیل به مسئله­ای ان‏پی-سخت می‏شود که حل آن با روش‏های مبتنی بر مشتق‏گیری ممکن نیست؛ بنابراین بایست از روش­های عددی یا فراابتکاری بهره جست. هدف این پژوهش، بهینه­سازی سبد سهام به کمک الگوریتم فراابتکاری نهنگ است. این روش با الهام از روش زندگی نهنگ­ها در سال 2016 معرفی شد. این پژوهش با استفاده از بازده­های سهام شرکت­های موجود در شاخص 50 شرکت فعال­تر بورس اوراق بهادار تهران، به بهینه‏سازی این سبد با الگوریتم نهنگ پرداخته و ضمن مقایسه آن با دو الگوریتم فراابتکاری دیگر، مزایای آن در بهینه‏سازی سبد سهام را بررسی می‏‎کند.