بهسازی منابع انسانی در سازمان های تحقیقاتی از طریق گردش شغلی

صاحبنظران، معتقدند که موفقیت سازمان ها به ویژه سازمانهای تحقیقاتی در گرو فعالیت کارکنان راضی، دارای انگیزه و خلاق است که با اطلاع از اهداف سازمان در راستای تحقق بخشیدن و دستیابی به آن تلاش می نمایند و در این صورت، مدیران قادر خواهند بود توانمندی های افراد را از قوه به فعل در آورند. از طرفی در فرایند یادگیری بر این نکته تکیه شده که نخست یادگیری با شتابی کند آغاز می شود سپس شدت گرفته و پس از مدت زمانی به حالت یکنواخت میل می کند در این زمان فرد به بیشترین یادگیری خود نایل خواهد شد. طولانی شدن بیش از حد زمان، آرام آرام، یکنواختی کار را سبب شده و مشکلات عدیده ای را به دنبال خواهد داشت. بنابراین یکی از وظایف استراتژیک مدیریت سازمان ها آن است که با بهره گیری از تکنیک های خاص، محیطی مناسب برای شکوفایی استعدادها و توانایی های کارکنان به وجود آورند. گردش شغلی از جمله تدابیر مدیریتی در حوزه مدیریت منابع انسانی است که طی آن با جابجایی کارکنان در مشاغل گوناگون با انگیزه های مختلف به طور مشروط و اقتضایی انجام می پذیرد.