برنامه بهینه اجرای راهکارهای مدیریت انرژی در کشور

بهینه سازی شبکه یکپارچه جریان انرژی از محل انرژی نهایی تا مصارف مفید و خدمات انرژی، انتخاب مناسب ترین فناوری ها و حامل های انرژی قابل جایگزین در کشور را امکان پذیر می سازد. هدف اصلی از ارائه این مقاله تدوین برنامه بلند مدت اجرای راهکارهای اقتصادی بهینه سازی مصرف انرژی در بخش های ساختمان و صنعت کشور است. برای این منظور، برآورد تقاضای مفید از جمله سرمایش، گرمایش، نیروی محرکه، هوای فشرده و مدلسازی تجهیزات انرژی بر فعال و غیر فعال بخش های ساختمان و صنعت صورت گرفته است. بر اساس نتایج برنامه، بهترین سیستم سرمایش برای مناطق گازرسانی شده، سیستم های جذبی گازسوز و برای مناطق کازرسانی نشده، کولر آبی با بر چسب رتبه A و B است. برای گرمایش استفاده از وسایل گاز سوز به خصوص بخاری گازسوز در اولویت است. استفاده از سیستم های گرمایش مرکزی گازی که دارای تقارن با سیستم گرمایش جذبی گاز سوز است، در اولویت دوم قرار دار. عایقکاری دیواره ها در ساختمان های ساخته شده و ساخته نشده تا سه برابر شدن هزینه عایقکاری دارای توجیه اقتصادی است. استفاده از پنجره های دو جداره در ساختمان های ساخته نشده و دو جداره کردن پنجره های ساختمان های ساخته شده استفاده از وسایل خانگی با بالاترین رتبه بر چسب انرژی و استفاده از لامپ های کم مصرف و فلورسنت دارای توجیه کامل اقتصادی است . اجرای این راهکارها در بخش ساختمان، کاهش 54 درصدی هزینه های مصرف انرژی و کاهش 15 درصدی هزینه های سرمایه گذاری به دلیل کاهش ظرفیت نصب تجهیزات گرمایشی و سرمایشی در اثر عایقکاری ساختمان را به دنبال دارد. استفاده از اکونومایزر، تله های بخار، تنظیم کننده سوخت به هوا، پیش گرمکن هوا، بازیافت آب گرم اتلافی و تولید همزمان برق و بخار در فرایندهای صنعتی، برای تءمین بخار، جایگزینی موتورهای با راندمان بالا به جای موتورهای استاندارد و استفاده از درایوهای کنترل در کاربردهایی که الگوی بار تغییرات بسیاری دارد، استفاده از کمپرسورهای رفت و برگشتی برای دبی های کمتراز 1000 لیتر بر ثانیه و کمپرسورهای سانتریفوژ برای دبی های بیش از 1000 لیتر بر ثانیه و به کارگیری چیلرهای جذبی به خصوص از نوع گاز سوز شعله مستقیم از اولویت های اقتصادی برنامه بهینه سازی است. با اجرای برنامه بهینه سازی بخش صنعتی، 8/11 درصد در مصرف سوخت صرفه جویی خواهد شد. این اقدامات به کاهش انتشار 198 میلیون تن CO2 ، و 370 هزار تن NOx و یک میلیون تن SO2 از آلاینده های زیست محیطی منتج خواهد شد.