برنامه‌ریزی راهبردی برند‌سازی شهری در صنعت گردشگری

مقدمه و هدف پژوهش: ایجاد فضاها، دادن شخصیت خاص به شهرها، ترسیم منظر ذهنی برای افراد و شهرت شهرها از اهمیت خاصی برخوردار است، بیشتر شهرها و مکان‌ها در پی منحصر بودن و ماندگاری در ذهن مخاطب هستند و برای این مهم تلاش می‌کنند تا برند شهری خود را تعریف و تثبیت نمایند. هدف این پژوهش برنامه ریزی راهبردی برندسازی شهری در صنعت گردشگری می‌باشد. روش پژوهش: روش شناسی این پژوهش از نظر نوع هدف، کاربردی و از نظر نوع روش و ماهیت، توصیفی- پیمایشی می‌باشد. با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای و مدل سازی معادلات ساختاری از طریق نرم افزار ایموس برازش مدل و تحلیل‌ها صورت گرفته است. ابتدا شرح و آماده سازی داده‌های لازم برای آزمون فرضیه ها، سپس تحلیل روابط میان متغیرها و نهایتاً به مقایسه نتایج مشاهده شده با نتایجی که فرضیه‌ها انتظار داشتند، پرداخته شده است. یافته‌ها: یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد برآوردن انتظارات ذینفعان، محدودیت‌های مالی، عدم درک درست مدیران، تبیین راهبرد برند سازی شهری و فرآیند آن به عنوان عامل علّی موثر بر برنامه ریزی راهبردی برندسازی شهری در صنعت گردشگری محسوب می‌شود. نتیجه گیری: ایجاد، بهبود و توسعه برنامه‌های برند شهری با استفاده از مدل برنامه ریزی راهبردی برندسازی شهری موجب تقویت جایگاه شهر، توسعه اقتصادی، اجتماعی شهر و جذب گردشگران خواهد شد.