بررسی کیفیت زندگی کاری پرستاران شاغل در بیمارستان های استان اردبیل

چکیده زمینه و هدف: کیفیت بالای زندگی کاری از عوامل اساسی توانمندسازی منابع انسانی مورد نیاز سیستم مراقبت بهداشتی شناخته شده است و بهبود رضایت شغلی کارکنان را نیز به دنبال دارد. از آنجا که پرستاران جزء بسیار مهم سیستم مراقبت درمانی کشور محسوب می­شوند، لذا این مطالعه با هدف تعیین کیفیت زندگی کاری پرستاران استان اردبیل انجام گرفت. روش کار: این پژوهش، یک مطالعه توصیفی- مقطعی بود که به روش سرشماری روی تمامی پرسنل پرستاری شاغل در بیمارستان­های استان اردبیل انجام گرفت. در کل 812 نفر از آن­ها پرسشنامه را عودت دادند. جمع­آوری داده­ها با روش خودگزارشی و با استفاده از پرسشنامه دو قسمتی ویژگی­های دموگرافیگ و پرسشنامه کیفیت زندگی کاری والتون صورت گرفت. داده­ها پس از ورود به نرم­افزار SPSS-15 با استفاده از آمار توصیفی و آزمون آماری ضریب همبستگی پیرسون و مجذور کای، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ­ها: سطح کیفیت زندگی کاری پرستاران مورد مطالعه در حد متوسط بود(83/7 %) و تنها 4/9 درصد آن­ها کیفیت زندگی کاری خود را مطلوب گزارش نمودند. همچنین همبستگی معناداری بین کیفیت زندگی کاری و وضعیت استخدامی، نوبت کاری، بیمارستان محل کار و رضایت از رشته تحصیلی افراد مشاهده شد(p<0/0001). نتیجه گیری: با توجه به نتایج این مطالعه آگاهی مدیران و برنامه­ریزان از سطح کیفیت زندگی کاری پرستاران و انجام اقدامات اصولی جهت ارتقاء سطح کیفیت زندگی کاری امری ضروری است تا شرایط لازم جهت بهبود کیفیت ارائه خدمات پرستاران را فراهم سازند.