بررسی کارایی محلول پاشی متانول بر صفات کیفی و فیزیولوژیکی گلرنگ در شرایط آبیاری تکمیلی

به منظور بررسی اثر آبیاری تکمیلی و محلول­پاشی غلظت­های مختلف متانول بر عملکرد کیفی و برخی صفات فیزیولوژیکی گلرنگ، آزمایشی به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی در سه تکرار، در سال زراعی 1394-1393 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد کمالوند واقع در 5 کیلومتری شهرستان خرم­آباد اجرا شد. عوامل مورد مطالعه شامل محلول­پاشی متانول در چهار سطح (محلول­پاشی آب مقطر، محلول­پاشی متانول با غلظت­های 15، 20 و 25 درصد حجمی) و عامل آبیاری تکمیلی در سه سطح (عدم آبیاری تکمیلی، آبیاری تکمیلی در مرحله غوزه­دهی و آبیاری تکمیلی در مرحله غوزه­دهی و پر شدن دانه) بودند. نتایج آزمایش نشان داد بیشترین شاخص سطح برگ، محتوای نسبی آب برگ، سبزینگی برگ، و درصد روغن در آبیاری تکمیلی در مراحل غوزه­دهی و پر شدن دانه بود ولی بیشترین درصد پروتئین در عدم آبیاری تکمیلی بود. همچنین بیشترین ا سبزینگی برگ، درصد پروتئین و درصد روغن در محلول­پاشی متانول با غلظت 20 درصد حجمی دیده شد ولی بیشترین شاخص سطح برگ در محلول­پاشی متانول با غلظت 25 درصد حجمی مشاهده شد. نتایج نشان داد جهت حصول حداکثر عملکرد کیفی تیمار آبیاری تکمیلی در مراحل غوزه­دهی و پر شدن دانه و محلول­پاشی متانول با غلظت 20 درصد حجمی نسبت به سایر عوامل آزمایشی مناسب­تر بود.