بررسی کارایی فرایند الکتروفنتون در حذف سیانید در حضور مداخله ‌گر اسید هیومیک از محیط های آبی

زمینه و هدف: سیانید یک ترکیب بسیار خطرناک است که صنایع مختلفی آن را وارد محیط زیست می‏کنند. در این مطالعه کارایی فرایند الکتروفنتون جهت حذف سیانید در حضور اسید هیومیک به‏عنوان مداخله‏گر از محیط‏های آبی مورد بررسی قرار گرفت. روش‏ کار: در این مطالعه تجربی، در هر مرحله از آزمایشات، 1000 میلی لیتر از محلول سیانید با غلظت اولیه مشخص وارد راکتور گردید. تاثیر پارامترهای مختلف مانند (10-3)pH ، زمان واکنش (20 -5 دقیقه)، غلظت اولیه سیانید (1000-100 میلی گرم در لیتر) ، غلظت هیدروژن پراکساید (50 – 5 میلی لیتر در لیتر) و غلظت‏های مختلف اسید هیومیک (25-100 میلی گرم در لیتر) در حذف سیانید مورد بررسی قرار گرفت. یافته‏ها: یافته‏ها نشان داد که راندمان فرایند الکتروفنتون با افزایش pH، افزایش غلظت اولیه آلاینده و افزایش غلظت اسید هیومیک کاهش و با افزایش ولتاژ جریان، افزایش غلظت هیدروژن پراکساید افزایش می‏یابد. در بهترین شرایط آزمایش در 3pH=، غلظت اولیه سیانید برابر 100 میلی گرم در لیتر، ولتاژ 30 ولت، غلظت 25 میلی لیتر در لیتر هیدروژن پراکساید و غلظت 25 میلی گرم در لیتر اسید هیومیک راندمان فرایند الکتروفنتون 72 درصد به‏دست آمد. در حالی‏که در غیاب اسید هیومیک در محیط، در شرایط مشابه، راندمان این فرایند 96 درصد بود. نتیجه گیری: نتایج کلی نشان داد این فرایند قابلیت بالایی در حذف سیانید داشت. این فرایند تحت تاثیر پارامترهای مورد مطالعه قرار داشته و با تغییر هر یک از این پارامترها در راندمان فرایند تغییر صورت گرفت.