بررسی کارایی درونی مدارس مقطع راهنمایی شهرستان اهواز طی برنامه توسعه چهارم کشور به تفکیک پایه، موقعیت جغرافیایی و ناحیه

ارزیابی عمکلرد سازمان‌های مختلف و در نتیجه پی بردن به میزان برآورده شدن شاخص‌های موردنظر، همواره راه گشای برنامه‌ریزان برای آینده بوده است؛ بنابراین در این مقاله عملکرد سازمان آموزش و پروش شهرستان اهواز از منظر شاخص‌های کارایی درونی در طول برنامه چهارم توسعه کشور مورد ارزیابی قرار گرفته و در نهایت به مقایسه عملکرد‌های این شهرستان با میانگین‌های استان خوزستان پرداخته است. روش به کار گرفته شده در این مطالعه، توصیفی- تحلیلی بوده و به کمک مدل جریان دانش‌آموزی و از طریق ترسیم جداول و نمودار نتایج ثبت شده است. جامعه آماری مورد استفاده در این پژوهش، کلیه مدارس شهرستان اهواز طی سال‌های 1388-1383 بوده و به دلیل ماهیت توصیفی پژوهش، در این بررسی نمونه‌گیری صورت نگرفته است. یافته‌های این پژوهش نشان داد که ضریب کارایی درونی مقطع راهنمای شهرستان اهواز در طول این برنامه 82 درصد بوده و نسبت اتلاف صورت گرفته در این شهرستان در این پنج سال 22/1 و میانگین این شاخص در کل استان 2/1 می‌باشد. میانگین نرخ ماندگاری در استان خوزستان، 76/97 بوده و این در حالی است که میزان این نرخ در شهرستان اهواز 98/95 است. همچنین در شاخص افت تحصیلی، عمکرد شهرستان اهواز نسبت به میانگین استان از میزان بالاتری برخوردار می‌باشد.