بررسی چند شکلی ژن IGF-I و ارتباط آن با صفات تولیدی در مرغ بومی آذربایجان غربی

هرچند انتخاب مرسوم بر اساس ارزش‌های ژنتیکی در جوجه‌های گوشتی موجب بهبود درسرعت رشد و بازده تولید گوشت در طی چند دهه گذشته شده است، ولی بدلیل همبستگی منفی بین صفات تولیدی و شایستگی، امروزه اصلاح نژاد در طیور با مشکل مواجه شده است. لذا انتخاب چند صفتی برای بهبود همزمان در این صفات تنها بر اساس انتخاب ژنتیکی مشکل می‌باشد. بنابراین انتخاب بر اساس نشانگرهای مولکولی می‌تواند برای افزایش بازده انتخاب و بهبود عملکرد تولیدی مناسب باشد. فاکتور رشد شبه انسولینی I (IGF-I )، ژن کاندید با عملکرد فیزیولوژیکی وسیع در فرآیند رشد و تولید مثلی می‌باشند. هدف این پژوهش، تعیین چند شکلی IGF-I و بررسی ارتباط آن با صفات تولیدی در مرغ بومی آذربایجان غربی بود. بدین منظور، از تعداد 100 قطعه مرغ بومی از مرغان مولد ایستگاه اصلاح نژاد مرغ بومی استان آذربایجان‌غربی، نمونه خون تهیه و استخراج DNA از نمونه‌ها صورت گرفت. سپس ژنوتیپ حیوانات با استفاده از روش PCR-RFLP و آنزیم‌ برشی HinfI تعیین گردید. برای ژن IGF-I دو آلل A و C با فراوانی 58/0 و 42/0 شناسایی شد. نتایج این تحقیق نشان داد که چند شکلی‌های مشاهده شده، با هیچ‌کدام از صفات تولیدی مورد مطالعه در این تحقیق ارتباط معنی‌داری ندارند. بر این اساس می‌توان نتیجه گرفت که جایگاه‌های مورد مطالعه نمی‌توانند به عنوان ژن کاندید برای صفات تولیدی در برنامه‌های اصلاح نژادی مرغ بومی آذربایجان غربی مورد استفاده قرار گیرد.