بررسی پویایی جمعیتی گاوماهی شنی (pallasi (Neogobius fluviatilisدر سواحل جنوب غربی دریای‌خزر (آب‌های استان گیلان) با استفاده از خصوصیات مرفومتریک

چکیده گاوماهی شنی با نام علمی Neogobius fluviatilis pallasi  از خانواده گاوماهیان (Gobiidae) بوده که به‌علت عدم بهره‌برداری و جمعیت زیاد در دریای خزر نقش مهمی در چرخه غذایی آن ایفا می‌کند. تحقیق حاضر روی جمعیت زیر گونه مذکور در آب‌های سواحل جنوب غربی دریای خزر از مهر ماه 1384 تا شهریور 1385 به مدت یکسال انجام گرفت. نمونه‌های گاوماهی شنی از 4 ایستگاه ساحل آستارا، ساحل انزلی، ساحل چمخاله و ساحل چابکسر (سواحل گیلان) و از اعماق 15-0 متری و به‌صورت ماهانه با استفاده از ترال کفی، صید گردیدند. در تحلیل توابع متمایزکننده برای ویژگی‌های ریخت سنجی اصلاح شده سه تابع به‌ترتیب به نسبت‌های 3/51 درصد، 4/28 درصد و 3/20 درصد به‌دست آمد. مجموع درصدی دو تابع مجزاکننده DF1  وDF2  به‌ میزان 80 درصد بود، که این میزان نشان‌دهنده تغییرات بین گروهی می‌باشد. نمودار مشخص کننده دو تابع نشان داد که نمونه‌های مورد بررسی در ایستگاه آستارا به‌طور کامل از مناطق دیگر مجزا گشته است و از مناطق نزدیک می‌توان به ایستگاه انزلی و چمخاله اشاره نمود که تقریباً مراکز گروهی مشابهی را به خود اختصاص داده‌اند. همچنین ایستگاه چابکسر به‌صورت یک گروه مجزا عمل می‌نماید. تحلیل توابع متمایزکننده برای ویژگی‌های مورد بررسی به‌طور میانگین 3/86 درصد از افراد را به‌طور صحیح در جمعیت اصلی خود جای می‌دهد که بیشترین این مقدار مربوط به ایستگاه آستارا به میزان 3/93 درصد بوده و پس از آن ایستگاه انزلی  به میزان 90 درصد و کمترین میزان مربوط به ایستگاه چمخاله به میزان 3/79 درصد می‌باشد. با توجه به موارد فوق می‌توان نتیجه گرفت که احتمالاً گاو ماهی شنی در سواحل استان گیلان دارای سه جمعیت مجزا از هم شامل جمعیت آستارا، جمعیت انزلی چمخاله و جمعیت چابکسر می‌باشد.