بررسی پراکنش و ترکیب گونه ای ماهیان در منطقه شرق دریای خزر (گهرباران)

هدف از این مطالعه تعیین ترکیب گونه ای، پراکنش زمانی و مکانی ماهیان مختلف در سه روش مختلف صید سواحل جنوبی دریای خزر (منطقه گهرباران) طی آذر 1392 تا تیر 1393 می باشد. براساس نتایج به ­دست آمده در پره ریز چشمه 17 گونه از انواع ماهیان صید شدند که بیش ­ترین تعداد ماهیان را دو گونه Neogobius caspia و boyeriAtherina به­ ترتیب 39/73 و 28/61 درصد از کل صید را به خود اختصاص دادند. در دام گوشگیر 14 گونه صید شده و دو گونه Clupeonella cultriventris و Alosa braschnikowi، به ­ترتیب 28/12 و 27/73 درصد و در پره های صیادی نیز فقط 6 گونه صید شده و گونه ­های Rutilus kutum و Liza aurata به­ ترتیب 73/05 و 24/67 درصد از کل صید را به خود اختصاص دادند. بین  میانگین  شاخص­ های تنوع شانون – وینر، غنای گونه­ ای و شاخص یکنواختی در روش ­های مختلف صید  اختلاف معنی ­داری وجود داشت (0/05>P). میانگین شاخص ­های تنوع شانون – وینر و غنای گونه ­ای در روش پره صیادی کم­ تر از صید پره ریز چشمه و دام گوشگیر بود و میانگین شاخص یکنواختی پره ریز چشمه کم ­تر از دو روش دیگر محاسبه شد. براساس این نتایج تنوع گونه ­ای در منطقه حساس گهرباران که در نزدیکی نیروگاه نکا و بندر امیرآباد واقع شده کم ­تر از تنوع گونه­ ای کل منطقه شرقی در سواحل ایران در دریای خزر می ­باشد.