بررسی پدیده تنوع فازی در سودوموناس‌های فلورسنت و نقش آن در کنترل قارچ بیمارگر Gaeumannomyces graminis var. tritici عامل بیماری پاخوره گندم

یکی از ویژگی‌های مهم سودوموناس‌های فلورسنت، که با توانایی بیوکنترل آنها در ارتباط است، قدرت و توانایی آنها در ایجاد تنوع فازی طی کلونیزاسیون ریزوسفر می‌باشد. برای بررسی این پدیده ابتدا 24 جدایه باکتریایی سودوموناس فلورسنت که در مقابل قارچ Ggt هاله بازدارندگی بین 67/14-3 میلی‌متر ایجاد کردند برای انجام آزمایش گلخانه‌ای انتخاب شدند. در آزمون گلخانه‌ای 12 جدایه باکتریایی که توانستند باعث کاهش بیماری پاخوره گندم به میزان 5/77%-5/47% شوند برای بررسی پدیده تنوع فازی در شرایط آزمایشگاه انتخاب شدند. این 12 جدایه باکتریایی بر روی محیط‌های SA و KB کشت داده شدند و در هفت جدایه باکتریایی Um141، Um11، Um138، Um70، Um115، UmCHN5 و Pseudomonas fluorescens F113 کلونی‌هایی با مورفولوژی متفاوت مشاهده گردید. نتایج بررسی پدیده تنوع فازی در این جدایه‌های باکتریایی طی کلونیزاسیون ریزوسفر هم در شرایط سترون و هم در حضور قارچ بیمارگر Ggt نشان داد که تنوع فازی در این هفت جدایه باکتریایی طی کلونیزاسیون ریزوسفر رخ داده و باکتری‌ها توانستند خود را با شرایط متفاوت رشدی ریشه سازگار نموده و به انتهای ریشه برسانند. مقایسه جمعیت باکتریایی در قسمت‌های مختلف ریشه در این آزمایش حاکی از آن بود که بیشترین جمعیت در قسمت انتهایی ریشه وجود داشت. نتایج بررسی پدیده تنوع فازی در حضور قارچ بیمارگر Ggt نیز گویای این مطلب بود که این پدیده توانایی کاهش بیماری پاخوره گندم را دارا می‌باشد.