بررسی پایداری مالی دولت در ایران با استفاده از آزمون ریشه واحد مارکوف سویچینگ

به دلیل اهمیت بالای مسئله پایداری مالی دولت در اقتصاد و تأثیر آن بر رشد و ثبات اقتصادی، در این پژوهش سعی شده است تا با استفاده از آزمون ریشه واحد غیرخطی مارکوف سوئیچینگ، وضعیت پایداری یا ناپایداری مالی دولت در ایران طی دوره زمانی 1396-1352 مورد بررسی قرار گیرد. با توجه به نتایج به دست آمده از آزمون‌های ریشه واحد خطی و غیرخطی، در طی دوره زمانی مورد بررسی، وضعیت مالی دولت در حالت ناپایدار قرار دارد و تفکیک دوره زمانی به رژیم‌های مختلف اعم از دوره­های پرنوسان و کم­نوسان، تأثیری بر نتایج به‏دست آمده ندارد و همواره سیاست مالی دولت، وضعیت ناپایدار را تجربه کرده است. به عبارت دیگر، افزایش بدهی دولت در یک مقطع زمانی معین، در طی زمان از بین نرفته و روی بدهی‫های سال‫های آتی انباشت شده است و سیاست‫های مالی دولت بدون توجه به جبران بدهی‫های انباشت شده، سیاست انبساطی سمت مخارج یا هزینه­ای را افزایش داده است.  بنابراین توجه جدی به این مساله و تدوین سیاست مالی به ویژه بودجه‌ریزی و تقویت راه‌های بازپرداخت بدهی‌های دولتی در بلندمدت برای دستیابی به وضعیت پایداری مالی از توصیه­های سیاستی تحقیق حاضر برای برنامه­ریزان و تصمیم­گیران اقتصادی کشور است و انتظار می­رود بدون توجه به این ملاحظات، اقتصاد ایران همواره از انباشت بدهی‌های دولت در طی زمان رنج ببرد و دولت­های آینده به‌جای سیاست­گذاری مالی در جهت اهداف و برنامه­های پیش­رو، به‌ناچار با مشکلات و مسائل انباشت شده گذشته در قالب بدهی­های هنگفت مواجه شوند. طبقه ­بندی JEL: E62، H61، C22