بررسی پاسخ های تغذیه ای ارقام مختلف گندم به سیلیسیم در یک خاک آهکی

با توجه به روند رو به رشد جمعیت کشور و نقش عمده گندم در تأمین انرژی و پروتئین آحاد جامعه، ضرورت نگرش جدید در مدیریت مزرعه به وجود می­آید که به وسیله آن تولیدکنندگان کشاورزی بتوانند تغییرات داخل مزرعه را شناسایی نموده و با مدیریت این تغییرات در جهت افزایش محصولات زراعی و افزایش بهره وری گام بردارند. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر سطوح و منابع مختلف کاربرد سیلیسیم بر ماده­خشک تولیدی، غلظت و جذب عناصر غذایی هفت رقم گندم در گلخانه تحقیقاتی گروه علوم و مهندسی خاک دانشگاه تهران اجراء گردید. این پژوهش در قالب طرح کاملا تصادفی و به صورت فاکتوریل، با دو فاکتور شامل سیلیسیم در شش سطح (شاهد، 200، 400 و 1000 میلی­گرم سیلیسیم از منبع سیلیکات پتاسیم بر کیلوگرم خاک و نانوذره سیلیسیم در سطوح 50 و 100 میلی­گرم بر کیلوگرم خاک) و ارقام گندم (گنبد، شیرودی، شیراز، مهدوی، مرودشت، بهار و پارسی) در سه تکرار انجام شد. نتایج نشان داد که کاربرد سیلیسیم در سطوح و منابع مختلف، رقم گندم و اثر متقابل آن­ها بر وزن خشک اندام­هوایی و ریشه، غلظت سیلیسیم و پتاسیم در اندام­هوایی و جذب کل سیلیسیم، فسفر و پتاسیم در اندام­ هوایی معنی­دار (01/0p≤) بود. غلظت سیلیسیم و پتاسیم در اندام­ هوایی در ارقام گندم در سطوح مختلف سیلیسیم در زمان کاربرد نانوذرات سیلیسیم به ترتیب در دامنه­ای از 14/0-32/0 و 16/0-76/0 درصد نسبت به سطوح مختلف سیلیکات­پتاسیم در بالاترین مقدار قرار داشت. میانگین جذب کل سیلیسیم، فسفر و پتاسیم به ترتیب در دامنه­ها­یی از 12/0-08/5، 43/0-16/1 و 7/8-2/14میلی گرم در گلدان در اندام­هوایی با افزایش سطح کاربرد سیلیکات­پتاسیم، افزایش یافت. بنابراین با توجه به نقش سیلیسیم در جذب عناصرغذایی، استفاده از آن به همراه کاشت ارقام با توان جذب بالاتر می­تواند به بهبود رشد گندم کمک کند.