بررسی پاسخ تکثیری لنفوسیتهای طحالی حاصل از تزریق پلاسمید کد کننده E7-HPV16 در مدل موش توموری پاپیلوماویروس
نویسندگان
چکیده مقاله:
Background & Objective: Human papillomavirus (HPV) oncoproteins, including E6 and E7 are constitutively expressed in cervical cancer cells. These proteins are ideal targets to be used for developing therapeutic vaccines against existing HPV-associated carcinomas. The aim of this study was to measure the proliferation response rate of splenic lymphocytes derived from E7-HPV16 encoding plasmid injection on the tumor mouse model of papillomavirus. Method: C57BL/6 mice were inoculated subcutaneous with 5× 10⁵ TC-1 cells in three times with two weeks intervals and then immunized with HPV-16 E7 DNA vaccine. The proliferation response of splenic cells was measured by MTT assay. IL12 cytokine was measured by ELISA assay and the mass of tumor was calculated with caliper for six weeks. Results: Following the application of DNA vaccines containing E7 therapeutic gene, the proliferative response of splenic cells was provoked significanltly higher than the stimulation in control group (P<0.05). Moreover, the secretion of IL12 was significantly increased in vaccinated mice tumor tissue (P<0.05). The growth of tumor in vaccinated group was markedly decreased in comparison to PBS and pcDNA3 groups (P<0.05). Conclusion: Our findings revealed that the application of DNA vaccine containing E7 gene in a tumor mouse model may induce anti-tumor cellular immune responses.
منابع مشابه
افزایش القای پاسخ Th1 و Th2 در اثر تلقیح DNA کد کننده آنتی ژن E7 ویروس پاپیلومای انسانی تیپ 16 در مدل موش توموری
Background and Objectives: Human papilloma virus (HPV) is known as the etiologic agent of cervical cancer and second common cancer among women. HPV viruses with the elevated risk of infection have more potentiality to cause cancer. The carcinogenesis in these viruses is accomplished by oncoproteins such as E7. Employing DNA vaccines which code specific antigens such as E7 is a novel therapeutic...
متن کاملتاثیر اینترلوکین-27 بر بهبودی از بیماری انسفالومیلیت خودایمن در موش های C57BL/6
سابقه و هدف: مولتیپل اسکلروزیس (MS) و مدل حیوانی آن، انسفالومیلیت خود ایمن تجربی (EAE)، بیماری های التهابی مزمن تحلیل برنده میلین سیستم عصبی مرکزی می باشند. هدف از این مطالعه، بررسی اثرات پلاسمید کد کننده IL-27 بر وضعیت بیماری و برخی پارامترهای ایمونولوژیکی در موش های C57BL/6 مبتلا به EAE بود. مواد و روش ها: ژن IL-27 موشی در پلاسمید P240 کلون شد. 200 میکروگرم از پلاسمید نوترکیب حاصل (P240-mIL27...
متن کاملارزیابی ایمنی زایی پلاسمید کد کننده آنتی ژن GRA5 توکسوپلاسما گوندی در موش BALB/c
سابقه و هدف: عوارض توکسوپلاسموز ضرورت یافتن واکسن مؤثری علیه این بیماری را مطرح میسازد. ایمنسازی با پلاسمید نوترکیب حاوی ژنهای کد کننده پروتئینهای محافظت کننده، راهکاری امید بخش برای ساخت واکسن بهشمار میآید. تحقیق حاضر با هدف ارزیابی ایمنیزایی پلاسمید کد کننده آنتیژن GRA5 توکسوپلاسما گوندی در موش BALB/c صورت گرفت. مواد و روشها: این تحقیق تجربی روی 3 گروه 10 تائی موش BALB/c که بهطور ت...
متن کاملتلقیح موشهایc57bl/6 با سلولهایtc-1 برای تولید مدل توموری و ارزیابی پاسخ های ضد توموری با بکارگیری وکتورهای حاوی hsp70 و ژن e7 پاپیلوماویروس 16
عفونت پاپیلوما ویروس انسانی تایپ 16درانسان ها همراه بیشتر سرطان های گردن رحم می باشد و انکوپروتئین های اولیه e6 و e7را بیان می کند؛که این ژن ها برای ترانسفورم کردن سلولهای توموری نیاز هستند. ایمنی اختصاصی علیه پاپیلومای انسانی تایپ 16 در سلول های توموری در مدل های موشی به وسیله تعدادی از واکسنها بهدست آمده است. پروتیئن های شوک حرارتی خانواده ای از پروتیئن های چاپرونی هستند که آزادسازی پپتیدها...
15 صفحه اولتاثیر اینترلوکین-۲۷ بر بهبودی از بیماری انسفالومیلیت خودایمن در موش های c۵۷bl/۶
سابقه و هدف: مولتیپل اسکلروزیس (ms) و مدل حیوانی آن، انسفالومیلیت خود ایمن تجربی (eae)، بیماری های التهابی مزمن تحلیل برنده میلین سیستم عصبی مرکزی می باشند. هدف از این مطالعه، بررسی اثرات پلاسمید کد کننده il-27 بر وضعیت بیماری و برخی پارامترهای ایمونولوژیکی در موش های c57bl/6 مبتلا به eae بود. مواد و روش ها: ژن il-27 موشی در پلاسمید p240 کلون شد. 200 میکروگرم از پلاسمید نوترکیب حاصل (p240-mil27...
متن کاملافزایش القای پاسخ th۱ و th۲ در اثر تلقیح dna کد کننده آنتی ژن e۷ ویروس پاپیلومای انسانی تیپ ۱۶ در مدل موش توموری
زمینه و هدف: ویروس پاپیلومای انسانی (hpv) به عنوان عامل اصلی سرطان دهانه رحم، دومین سرطان شایع در میان زنان سراسر دنیا شناخته شده است. از این میان hpv های پر خطر بیشترین دخالت را در ایجاد این سرطان دارند. سرطان زایی این ویروس ها به وسیله آنکوپروتئین هایی نظیر e7 می باشد. یکی از روش های نوین به منظور مقابله با این سرطان بکارگیری dna واکسن های بیان کننده این آنتی ژن جهت تهیه واکسن های درمانی علیه...
متن کاملمنابع من
با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید
ذخیره در منابع من قبلا به منابع من ذحیره شده{@ msg_add @}
عنوان ژورنال
دوره 5 شماره 1
صفحات 14- 24
تاریخ انتشار 2017-09
با دنبال کردن یک ژورنال هنگامی که شماره جدید این ژورنال منتشر می شود به شما از طریق ایمیل اطلاع داده می شود.
کلمات کلیدی برای این مقاله ارائه نشده است
میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com
copyright © 2015-2023