بررسی و تحلیل فرهنگِ پوشش زنانه درداستان عامیانۀ سمک عیار

یکی از عناصر فرهنگی هر جامعه‌، نوع پوشش مردم آن عصر است. هدف پژوهش حاضر بررسی پوشش زنانه در داستان‌ عامیانۀ «سمک عیّار» است. این اثر، نوع پوشش منطقۀ خراسان در حدود اواخر قرن ششم و اوایل قرن هفتم هجری را در برمی‌گیرد. دورۀ سلجوقیان در ایران از اهمیت بیشتری برخوردار است، زیرا ایران در این عصر از اقتدار، قدرت و جغرافیای وسیع‌تری برخوردار بوده و پادشاهان سلجوقی دل‌بستگی بیشتری به توسعۀ فرهنگی و هنری داشتند. در این دوره، لباس زنان چندان تفاوتی با پوشش مردان ندارد. لباس‌ها در اوایل قرن ششم هنوز هم به سبک دوران قبل است. پوشاک اصلی زنان جز روبندها و سربندها بقیه قابل تعویض بودند، اما در اصل لباس آن‌ها با ساده‌پوشی همراه بود. در سمک عیار، جزئیات، شکل و طرح جامه‌ها و جنس پارچه بیان‌نشده است. مؤلف اثر مذکور در اغلب بخش‌های کتاب به ذکر کلیاتی در باب پوشش زنانه اشاره دارد. مقالۀ حاضر می‌کوشد تا انواع البسۀ زنانه نظیرِ سرپوش، تن‌پوش و پاپوش را بررسی و تحلیل کند.