بررسی وضعیت تست مانتو (PPD) در دانشجویان پزشکی دانشکده پزشکی مشهد

مقدمه دانشجویان پزشکی در معرض بالای مواجهه با بیماری سل قرار دارند. این مساله لزوم بررسی دقیق تر وضعیت عفونت سلی را در این جمعیت مطرح می کند.  روش کار در این مطالعه توصیفی مقطعی تست مانتو بر 200 نفر از دانشجویان پزشکی در شروع دوره ی یک ماهه کار آموزی بخش عفونی بیمارستان امام رضا (ع) پس از اخذ رضایتشان، طی سال های  ۸۹ تا ۹۱ انجام گرفت. پس از 72 ساعت قطر اندوراسیون اندازه گیری و تفسیر شد. سپس وضعیت تست پوستی با سن، جنس، سابقه تماس نزدیک با فرد مسلول و وجود بیماری زمینه ای در دانشجویان، مورد تجزیه تحلیل قرار گرفت. اطلاعات با نرم افزار SPSS و آزمون های تی و کای اسکوئر تجزیه و تحلیل شد.  نتایج افراد مونث 58% جمعیت مورد بررسی را تشکیل می دادند. 5/93% تست پوستی منفی و 5/6% تست پوستی مثبت داشتند. بین دو گروه با تست پوستی مثبت و منفی، از نظر میانگین سنی، اختلاف معنی داری گزارش نشد (78/0=p). نتیجه تست مانتو با توجه به جنسیت در دو گروه اختلاف معناداری نداشت (057/0=p). هیچ یک از افراد سابقه ای از تماس نزدیک با فرد مسلول را نداشتند. تنها یک نفر سابقه ای از پیوند کلیه داشت که نتیجه تست وی منفی بود. نتیجه گیری در این مطالعه 5/6% دانشجویان تست مانتو مثبت داشتند که ارتباط معناداری با جنسیت، سابقه تماس نزدیک با فرد مسلول و بیماری زمینه ای نداشت.از آنجا که 5/93% از دانشجویان تست مانتو منفی داشتند، ضرورت انجام دوره ای تست مانتو در این گروه پر خطر مطرح می شود تا در صورت مثبت شدن، درمان پروفیلاکسی شوند.