بررسی همراهی ریفلاکس ادراری با ریفلاکس معدی مروی در شیرخواران مبتلا به عفونت ادراری

زمینه: ریفلاکس ادراری بیماری نسبتا شایعی در شیرخواران است. کودکان مبتلا به ریفلاکس ادراری به طور شایع علایم مختلف گوارشی مثل تهوع، استفراغ، بی اشتهایی و کاهش وزن دارند. این علایم در بیماری های گوارشی مثل ریفلاکس معدی مروی نیز مشاهده می شوند. حدس زده می شود که برخی کودکان مستعد هر دو ریفلاکس هستند. این مطالعه به منظور بررسی همراهی ریفلاکس ادراری و ریفلاکس معدی مروی در شیرخواران مبتلا به عفونت ادراری انجام شد.روش کار: این مطالعه مقطعی طی یک سال (آبان 1386 تا آبان 1387) بر روی شیرخواران کمتر از یک سال بستری به علت عفونت ادراری در بیمارستان مفید تهران انجام شد. در این شیرخواران سیستواورتروگرافی (VCUG) جهت بررسی ریفلاکس ادراری و سونوگرافی معده جهت بررسی ریفلاکس معدی مروی انجام شد. پرسش نامه هایی جهت بررسی متغیرهای موردنظر تکمیل شد. اطلاعات جمع آوری شده با نرم افزار SPSS ver 13 و رسم جداول فراوانی و آزمون های کای دو و تی غیر وابسته تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: در 43 شیرخوار مبتلا به عفونت ادراری که تحت VCUG و سونوگرافی معده قرار گرفته بودند، شیوع ریفلاکس ادراری %55.8، شیوع ریفلاکس معدی مروی %48.8 و همراهی این دو با هم %39.5 بود. ارتباط معنی دار بین همراهی دو ریفلاکس با هیچ یک از تظاهرات بالینی، جنسیت، وزن، نوع میکروارگانیسم، نوع تغذیه و شدت ریفلاکس مشاهده نشد.نتیجه گیری: احتمال همراهی ریفلاکس ادراری و ریفلاکس معدی مروی بالاست. بنابراین در صورت ادامه علایمی مثل تهوع، استفراغ، بی اشتهایی، عدم وزن گیری علیرغم درمان در شیرخواران مبتلا به ریفلاکس ادراری، احتمال همراهی ریفلاکس معدی مروی در نظر گرفته شود و بررسی های لازم جهت تشخیص و درمان آن صورت گیرد.