بررسی همبستگی استرس شغلی پرستاران با ارتباطات حرفه ای بین پرستاران و پزشکان

حسین رستمی *1 ، آزاد رحمانی 2 مقدمه: شاغلین حرفه ی پرستاری نسبت به سایر مشاغل از سلامت محیط کار کمتری برخوردار بوده و همواره با استرس‌های شغلی زیادی مواجه هستند. کیفیت رابطه ی پرستاران با پزشکان تاًثیر زیادی بر پرستاران می گذارد. هدف این پژوهش تعیین همبستگی استرس شغلی پرستاران با ارتباطات حرفه ای بین پرستاران و پزشکان است. روش کار: تمامی پرستاران شاغل در سه بیمارستان درمانی بناب و مراغه در سال 1390 که دارای حداقل یک سال تجربه‌ی کار بالینی بودند برای شرکت در تحقیق دعوت شدند و در نهایت داده‌های 90 پرستار جمع‌آوری گردید. در این پژوهش توصیفی- همبستگی، داده‌ها با استفاده از پرسشنامه‌ی همکاری پزشک- پرستار و پرسشنامه‌ی استرس شغلی پرستاران گرد‌آوری شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS و آمار توصیفی (نسبت، درصد، فراوانی،میانگین و انحراف معیار) و استنباطی (آزمون همبستگی پیرسون) انجام گردید. یافته ها: میانگین سنی پرستاران80 /7± 5/32 سال و میانگین سابقه ی کار بالینی آنها 74/7± 83/8 سال بود. همچنین آزمون همبستگی پیرسون نشان داد که بین استرس شغلی پرستاران با دیدگاه آنان در مورد ارتباطات حرفه ‌ای ایشان با پزشکان رابطه‌ی آماری معنا‌داری وجود دارد(ضریب همبستگی 22/0 و سطح معنادار 02/0). نتیجه‌گیری: از دیدگاه پرستاران ، ارتباطات حرفه‌ ای آنها با پزشکان در سطح متوسط بود. بنابراین به نظر می‌رسد که برنامه ‌ریزی جهت بهبود کیفیت ارتباط پزشکان و پرستاران می‌تواند منجر به کاهش استرس شغلی پرستاران شود. واژگان کلیدی: ارتباطات حرفه ای، ارتباط ، استرس شغلی، پرستار