بررسی نقش هورمون های استروئیدی جنسی گنادال بر بیان ژن GIRK2 در نخاع موش صحرایی

سابقه و هدف: مطالعات متعـددی وجـود دارد که تفاوت بین دو جنس نر و ماده را در پاسخ به درد و اثرات ضد دردی داروهای اپیوئیـدی نشان می دهد. در اغلب موارد، اپیوئیدها در جنس نر دارای اثرات ضـد دردی بیش تری نسبت به جنس ماده بوده اند. در این مطالعه، ما تأثیر هورمون های استروئیدی گنادال را بر بیان ژن GIRK2 ، افِکتور پس سیناپسی اصلی و مهم داروهای اپیوئیدی در سیستم عصبی مرکزی، بررسی نمودیم. مواد و روش ها: این مطالعه بر روی موش های صحرایی نر و ماده نژادWistar در گروه های بالغ و نوزاد صورت گرفت. حیوانات بالغ خود شامل زیرگروه های دست نخورده، GDX، Sham ،GDX+Testosterone بودند. از تکنیک RT-PCR نیمه کمی، جهت تعیین بیان ژن GIRK2 در بافت نخاعی حیوانات استفاده شد. یافته ها: بر اساس نتایج حاصله، در جنس نر بیان ژن GIRK2 در بافت نخاعی حیوانات نابالغ ( نوزاد) با میزان بیان این ژن در حیوانات بالغ دست نخورده یا گنادکتومی شده تفاوتی نداشت. حذف هورمون های گنادال در گروه نر مشخصاً موجب کاهش میزان بیان این ژن گردید. این تغییرات با جانشین درمانی حیوان تستکتومی شده با تستوسترون به حالت اولیه باز نگشت. اما در جنس ماده بیان ژن GIRK2 در حیوانات بالغ، اعم از دست نخورده یا گنادکتومی شده در مقایسه با حیوانات نابالغ (نوزاد) بسیار بالاتر بود. اواریکتومی حیوان ماده تغییر قابل توجهی در سطوح mRNA ژن GIRK2 ایجاد ننمود. همچنین هیچ گونه تفاوت جنسی در بیان ژن مذکور بین گروه های بالغ دست نخورده، و نابالغ (نوزاد) مشاهده نشد. نتیجه گیری: به نظرمی رسد تنظیم نسخه برداری ژن GIRK2 در جنس نر بیش از جنس ماده تحت تأثیر هورمون های گنادال قرار می گیرد در حالی که در جنس ماده سایر فاکتورهای تکاملی و تغـییرات دوره بلـوغ روی بیان این ژن تأثیـرگذار می باشند. مطالعات بیش تری برای روشن شدن مکانیسم دقیق این تغییرات بایستی انجام گیرد.