بررسی نقش سرمایه‌های اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی در گرایش شهروندان به سبک زندگی نشاط‌محور

سبک زندگی‌ نشاط‌محور منبعی ارزشمند برای ارتقای شیوة زندگی افراد جامعه است. بدین‌ترتیب که این شیوه از زندگی پاسخ‌گوی بعد سلامت روانی، اجتماعی و سلامت جسمانی آنان است. هدف از پژوهش حاضر بررسی اکتشافی و اسنادی ابعاد مختلف سبک زندگی نشاط‌محور و ارائة تعریف جامعی از این مفهوم و عوامل مؤثر بر آن است. جامعة آماری پژوهش پیمایشی حاضر شهروندان تهران هستند. پرسشنامة پژوهش به شیوة نمونه‌گیری چندمرحله‌ای میان 750 نفر از شهروندان توزیع شد. به‌منظور تعیین معرف‌های مفهوم سبک زندگی نشاط‌محور پژوهش‌های پیشین، از مصاحبه با کارشناسان و پژوهشگران حوزة سبک زندگی و شهروندان ساکن شهر تهران استفاده شد. در پایان نیز به‌کمک تکنیک تحلیل عاملی و ضریب آلفای کرونباخ روایی محاسبة نتایج صورت گرفت. براساس نتایج پژوهش حاضر، شهروندانی که سبک زندگی نشاط‌محور را انتخاب کرده‌اند، اوقات فراغت فعالی دارند، عموماً به مصرف تظاهری گرایش نشان می‌دهند، در بعد مصرف فرهنگی از کتاب‌های طنز و موسیقی‌های شادتر بهره می‌گیرند، گرایش به ورزش‌های گروهی و هوازی دارند، به میزان متناسبی مواد پروتئینی مصرف می‌کنند، به آرایش ظاهری اهمیت می‌دهند، لباس‌های رنگ روشن استفاده می‌کنند و از بهداشت جسمی و روانی مناسب و احساس شادی و خوشحالی بالایی برخوردارند. براساس نتایج آزمون‌های آماری، نقش سرمایة اجتماعی، سرمایة فرهنگی و سرمایة اقتصادی در ایجاد و تقویت سبک زندگی نشاط‌محور تأیید شده است. نتایج مدل رگرسیونی نشان می‌دهد 47درصد از متغیر سبک زندگی نشاط‌محور به‌کمک متغیرهای سرمایة فرهنگی، سرمایة اجتماعی و متغیرهای زمینه‌ایتبیین می‌شود.