بررسی نتایج مصرف آنتی‌بیوتیک در سپتی سمی گرم منفی کودکان و نوزادان

چکیده مقدمه: سپتی سمی بیماری شایع و شدیدی مخصوصاً در گروه کودکان می‌باشد. بیشترین اطفالی که در بیمارستان بستری می‌شوند در صورت سپتی سمی، با میکروب‌های گرم منفی یا جرم‌های بیمارستانی آلوده می‌شوند. هدف: این مطالعه با هدف بررسی نتایج مصرف آنتی بیوتیک در سپتی سمی گرم منفی کودکان و نوزادان و انتخاب آنتی‌بیوتیک مناسب و موثر روی سپتی سمی گرم منفی در جامعه ما انجام شده است. مواد و روش‌ها:در طی مدت یکسال بیماران بستری در بیمارستان کودکان هفده شهریور از نظر دارا بودن علائم سپتی سمی گرم منفی بررسی شدند و مجموعاً پنجاه مورد همراه با تأیید کشت خون بدست آمد. کشت های خون گرفته شده از نظر رشد باکتری‌ها آزمایش شدند و از روی کلنی‌تشکیل شده نوع باکتری معلوم گردید. سپس آنتی‌بیوگرام‌انجام شد و حساسیتهای آنتی بیوتیکی به صورت In Vitro بدست آمد همچنین در In Vivo نیز تأثیر آنتی‌بیوتیکهای انتخابی در بهبود بررسی شد. نتایج: در آنالیز اطلاعات بدست آمده مشخص شد که شایعترین عامل عفونی در بین آنها E.coli بوده است(46%) و کلبسیلا در مرتبه دوم(27%) قرار دارد. اکثر بیماران در گروه سنی نوزادی قرار داشتند(86%) و پس از آن در سنین بالای 5 سال شیوع سپتی سمی گرم منفی بیشتر بوده است(10%). از نظر ریسک فاکتورهای بیماری، کاتترهای وریدی (13%) و نارسی (8%)در نوزادان و عفونت ادراری (5/11%) در سنین دیگر شایعتر بوده‌اند. نتیجه‌گیری: از نظر حساسیت آنتی‌بیوتیکی بیشترین حساسیت نسبت به آمیکاسین وجود داشته و فقط موارد معدودی از مقاومت نسبت به آن مشاهده گردید. به طوری که حساسیت E.Coli و آنتروباکتر به آمیکاسین 60% و حساسیت کلبسیلا و سودومونا حدود 100% می‌باشد. نسل سوم سفالوسپورین‌ها نیز در هفتاد درصد موارد تأثیر خوبی روی این عوامل عفونی دارا بودند .علی رغم حساسیت آزمایشگاه کمتر نسبت به نسل سوم، درمان اغلب با این آنتی‌بیوتیک انجام گردید و پاسخ بالینی خوبی نیز مشاهده شد.