بررسی میزان هورمونهای تیروئید در بیماریهای غیرتیروئیدی

سابقه و هدف: با توجه به اختلالات هورمونهای تیروئید در بیماریهای شدید و غیرمرتبط با بیماری اولیه تیروئید این مطالعه در بخشهای مراقبت ویژه بیمارستانهای دانشگاه علوم پزشکی کاشان انجام گرفت. مواد و رو ش ها: تحقیق به روش توصیفی بر روی تعداد 99 بیمار بستری در بخشهای مراقبت ویژه ( ICU ) بیمارستانهای کاشان انجام گرفت. خصوصیات دموگرافیک بیماران مانند سن و جنس در فرم اطلاعات ثبت گردید. بر روی سرم خون افراد در دو نوبت (شروع بستری و 8 هفته بعد از ترخیص) آزمایشات تیروئید شامل FTI ، TSH ، T3RU ، T3 و T4 با استفاده از کیتهای هورمونی کاوشیار و دستگاه گاما کانتر بعمل آمد و در فرمهای مربوطه ثبت شد. در نهایت، نتایج با استفاده از آزمونهای آماری توصیفی و آزمونهای T زوجی و مک نمار مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها : از 99 بیمار مورد بررسی با میانگین سنی 21 ± 04/58 سال، 6/61 درصد مرد و بقیه زن بودند. در حین بستری 5/49 درصد بیماران فوت شدند. فراوانی افت سطح هورمون T3 ، T4 ، TSH و T3RU در ابتدای ورود به بخش مراقبت ویژه به ترتیب 3/31، 2/22، 3/29 و 2/22 درصد بود. 71 درصد بیماران با افت T3 ، 8/81 درصد بیماران با افت T4 و 7/91 درصد بیماران دچار افت همزمان دو هورمون فوت نمودند. در بدو پذیرش میانگین سطح T4 در بیماران فوت شده، 60/37 ± 10/76 نانومول در لیتر و در بیمارانی که بهبود یافتند 84/37 ± 48/100 نانومول در لیتر بود (01/0 P < )، همچنین میانگین هورمون T3 در بیماران فوت شده 58/0 ± 96/0 و در بیماران زنده 65/0 ± 33/1 نانوگرم در میلی لیتر بود. (01/0 P< ). با بررسی نتیجه هورمونی 8 هفته بعد از ترخیص شیوع ناخوشی غیرتیروئیدی در ارتباط با T3 و T4 و TSH و T3RU به ترتیب 9/88، 7/66، 0 و 100 درصد بود. در 50 بیمار زنده مانده میانگین هورمونی برای T3 و T4 در مقایسه با افراد فوت شده بالاتر بود. نتیجه گیر ی: با توجه به نتایج این پژوهش اختلال در هورمونهای تیروئید در بیماران بستری در بخشهای مراقبتهای ویژه شایع است و کاهش سطح این هورمونها ارزش پیش آ گهی بیماری زمینه ا ی را دارد. شایعترین اختلال، افت هورمونی T3 بود و TSH کمترین ارزش برای تعیین این وضعیت را داشت. شناخت صحیح این اختلالات در بیماران بدحال لازم است و تحقیقات تجربی برای برخورد صحیح با آن توصیه می شود.