بررسی میزان تمایل به مهاجرت جوانان از استان خوزستان: مسائل متعاقب و عوامل زمینه‌ساز

مهاجرت، به‌عنوان یکی از عوامل اصلی پویایی جمعیت، سبب تحولات جمعیتی، اجتماعی و اقتصادی مهمی در مبدأ و مقصد می‌شود. استان خوزستان ازنظر جابه‌جایی جمعیت در نیم‌قرن اخیر، با تغییرات زیادی روبرو بوده است؛ به­طوری­که بعد از استان تهران، بیشترین درصد مهاجران خارج‌شده را داشته است. این مطالعه به‌منظور شناخت تمایل به مهاجرت جوانان و عوامل مؤثر بر آن در استان خوزستان و با استفاده از روش توصیفی_تحلیلی اجرا شده است. چارچوب نظری تحقیق با استفاده از نظریات جذب و دفع، نظریۀ سرمایۀ انسانی و نظریۀ محرومیت نسبی تدوین‌شده و مدل تجربی تحقیق با استفاده از آنها و تحقیقات تجربی پیشین پیشنهاد گردیده است. با استفاده از شیوۀ نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای، 5 شهرستان انتخاب‌شده و تعداد 385 نفر از جوانان ساکن در استان به روش نمونه‌گیری تصادفی مورد بررسی قرار گرفته‌اند. اطلاعات موردنیاز با استفاده از پرسش‌نامه به‌دست‌آمده و تجزیه‌وتحلیل اطلاعات با استفاده از نرم‌افزار آماری spss صورت گرفته است. نتایج نشان داد بالای 77 درصد جوانان، در صورت فراهم بودن شرایط و امکانات، تمایل دارند به مکانی ‌غیر از استان خوزستان مهاجرت نمایند. نگرش به دافعۀ مبدأ، نگرش به جاذبۀ مقصد، محرومیت نسبی و تحصیلات بر تمایل به مهاجرت جوانان استان خوزستان تأثیرگذار هستند. بیشترین درصد تغییرات تمایل به مهاجرت جوانان ناشی از عوامل دافعۀ منطقۀ مبدأ است که نشان‌دهندۀ اهمیت و مهم بودن عوامل دافعه در استان خوزستان نسبت به عوامل جاذبۀ سایر مناطق و احساس محرومیت نسبی در نزد جوانان استان خوزستان است.