بررسی میزان آلودگی باکتریولوژیک هوای مرکز دندانپزشکی یکی از بیمارستانهای تهران

زمینه و اهداف: ارائه خدمات در کلینیک‏های دندانپزشکی، شرایط در معرض قرارگیری و آلودگی بیماران و کارکنان به انواع بیوآئروسل هایی را فراهم می‌نماید که غالباً منشأ آن‏ها دهان بیماران است. این مطالعه با هدف بررسی کیفیت باکتریولوژیک هوای بخش‏های منتخب مرکز دندانپزشکی یکی از بیمارستان‌های نظامی شهر تهران انجام شد. مواد و روش کار: در این مطالعه مقطعی (cross sectional)، نمونه برداری هوای بخش‏های منتخب به روش غیر فعال انجام شد. کیفیت باکتریولوژیک هوا با انجام آزمایش HPC، شناسائی و شمارش استافیلوکوکوس اورئوس و سودوموناس آئروژینوزا تعیین شد. نتایج حاصل با استفاده از نرم افزار spss 16 و آزمون های t مستقل و آنالیزواریانس یک طرفه (ANOVA) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها و نتیجه گیری: کیفیت باکتریولوژیکی 33/3% از نمونه‌های هوا در وضعیت نامطلوب و بیشتر از حد استاندارد (CFU/plate/h 25) ارزیابی شدند. تعداد سه شاخص باکتریولوژیک HPC، استافیلوکوکوس اورئوس و سودوموناس آئروژینوزا به ترتیب، 43/8، 31/22 و 36/4 برحسب CFU/plate/h شمارش شد. بیشترین آلودگی هوا در بخش جراحی لثه مشاهده شد. مقایسه میانگین تعداد باکتری‌های هوای بخش‌های مورد و شاهد مرکز مورد مطالعه، تفاوت معنی داری نشان می‌دهد (p<0.05). مطالعه حاضر نشان داد که کیفیت باکتریولوژیک هوای بخش‏های دندانپزشکی در حد قابل‌قبول نیست و سلامت دندانپزشکان و بیماران را تهدید می‌نماید؛ بنابراین جهت کاهش بار آلودگی و ارتقاء سلامت کارکنان، استفاده از سامانه تهویه موضعی و وسایل حفاظت فردی و کنترل مداوم کیفیت باکتریولوژیک هوای بخش‌های دندانپزشکی ضروری است.