بررسی میان‌بارهای سیال و ایزوتوپ‌های پایدار (کربن، اکسیژن و گوگرد) در زایش و تکوین اسکارن مس خوت، غرب یزد، ایران مرکزی

کانسار اسکارن مس خوت در 50 کیلومتری شمال‌غرب شهر تفت در استان یزد واقع شده است. نفوذ زبانه‌های گرانودیوریتی با سن الیگومیوسن در واحدهای کربناتی سازند نایبند به سن تریاس بالایی منجر به پیدایش رخدادهای اسکارنی و مرمرهای سولفیدی شده است و تهی‌شدگی‌های سیستماتیک در مقادیر ایزوتوپی δ13C و δ18O را در انواع کلسیت‌ها به همراه داشته است. بر اساس مدل‌های محاسباتی، تهی‌شدگی ایزوتوپی کلسیت‌ها از سنگ‌های کربناتی حداقل دگرسان شده تا پهنه‌های اسکارنی می‌تواند به تراوش سیال ماگمایی نسبت داده شود. کلسیت‌های اسکارنی در مقایسه با دیگر پهنه‌ها بیشترین تهی‌شدگی را نشان داده است که توسط برهم‌کنش سیالات ماگمایی )‰(δ18O=11.5 با سنگ‌های آهکی دگرسان نشده در دمای کمتر از 600 درجه سانتیگراد، X(CO2) برابر 02/0 و نسبت آب به سنگ (W/R) 20 تا 50 درصد تشکیل شده‌اند. مقادیر δ34S در کالکوپیریت موجود در اسکارن‌ها و مرمرهای سولفیدی در کانسار خوت نشان‌دهنده مشارکت غالب سیال ماگمایی دارای گوگرد اولیه مشتق شده از گوشته است. به طوری که مقادیر δ34S در این کانسار (δ34S=1.4-5.2‰) مشابه مقادیر ایزوتوپی گوگرد در بسیاری از کانسارهای مس پورفیری معروف و اسکارن‌های مس و مس-طلای وابسته است. بر اساس بررسی‌های ریز دماسنجی، میانگین شوری و دمای پیدایش این کانسار به ترتیب 3/16 درصد وزنی معادل نمک طعام و 400 درجه سانتیگراد برآورد شده است.