بررسی موانع پژوهشی از دیدگاه اعضای هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی در سال 1386

مقدمه: پژوهش و مطالعه یکی از شاخص های توسعه یافتگی در جوامع پیشرفته محسوب می گردد و توجه به این امر و استفاده از آن در برنامه ریزی ها و سیاست گذاری نقش موثرتری در توسعه همه جانبه کشورها ایفاد می کند. علیرغم اهمیت مقوله پژوهش متاسفانه تعداد طرح های مصوب دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی کمتر از شاخص های کشوری بوده است . هدف از انجام این مطالعه شناسایی موانع پژوهشی از دیدگاه اعضاء هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی می باشد. روش کار: این پژوهش یک مطالعه توصیفی- مقطعی است که د رسال 1386 انجام شد. مطالعه به روش سرشماری از کلیه اعضاء هیئت علمی (18نفر)انجام پذیرفت. ابزار گرد آوری داده ها پرسش نامه و مصاحبه بود که پرسش نامه در دو بخش کلی ویژگی های فردی و موانع پژوهشی تنظیم گردید. مصاحبه بصورت حضوری با اعضاء هیئت علمی انجام شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی ، جداول و آزمون کاری دو با کمک نرم افزاری 14SPSS VER استفاده شد. نتایج: این پژوهش نشان می دهد که عوامل مربوط به کمبود منابع اطلاعاتی دیجیتالی ، مدیریتی ، قوانین و مقررات پژوهشی از مهمترین موانع پژوهشی بودند. در زمینه منابع اطلاعاتی و امکانات مورد نیاز، کمبود منابع اطلاعاتی الکترونیکی، فضا و تجهیزات آزمایشگاهی و در بخش عوامل مرتبط با مدیریت، عامل اعتبارات و در بخش قوانین و مقررات پژوهشی کلیه عوامل به جز قوانین مربوط به شورای اخلاق از مهمترین موانع پژوهشی شناخته شدند. بحث و نتیجه گیری : با توجه به محرومیت منطقه و نو پا بودن دانشگاه و روند رو به توسعه آن وجود موانع مذکور دور از انتظار نمی باشد . تسهیل دسترسی به منابع اطلاعاتی دیجیتالی، تامین اعتبارات مورد نیاز پژوهش ، شفاف سازی قوانین و مقررات و اصلاح فرآیند های پژوهشی مورد نیاز می تواند گامی موثر در راستای توسعه کمی و کیفی پژوهش باشد.