بررسی موانع بهره‌گیری از فنّاوری آموزشی در تدریس دانشگاهی از نظر اعضای هیئت علمی دانشگاه‌های شهید چمران و علوم پزشکی اهواز

به منظور بررسی عوامل مؤثر بر میزان استفاده از فنّاوری آموزشی در تدریس دانشگاهی، از میان تمامی اعضای هیئت علمی دانشگاه‌های شهید چمران و علوم پزشکی اهواز، تعداد 180 نفر به شیوۀ نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای انتخاب شدند. بدین ترتیب، سعی شد تعداد نمونۀ انتخاب‌شده در هر یک از دانشگاه‌های مورد پژوهش با تعداد اعضای هیئت علمی آن متناسب باشد. سپس پرسشنامه‌ای حاوی 16 سؤال طراحی شد و بر روی آنها اجراء شد. روایی پرسشنامه با استفاده از نظر تخصصی تعدادی از استادان مجرب مورد بررسی قرار گرفت. همچنین آزمون «آلفای کرونباخ» پایایی آن را تأیید کرد (84/0=). پس از جمع‌آوری داده‌ها،‌ برای تحلیل آنها از آزمون آماری مجذور کای(X2) استفاده شد. نتایج این پژوهش نشان داد که اعضای هیئت علمی دانشگاه­های شهید چمران و علوم پزشکی معتقدند که عواملی از قبیل: خسته‌کننده بودن استفاده از وسایل و تجهیزات آموزشی، نداشتن زمان کافی، عدم آشنایی با ابزارهای آموزشی، مهارت ناکافی در استفاده از این ابزارها، عدم آشنایی با مواد آموزشی مختلف، مهارت ناکافی در تهیه و ساخت مواد آموزشی، سنگینی وسایل و دشواری حمل و نقل آنها،‌ فشار کاری زیاد،‌ تعداد زیاد دانشجویان در کلاس‌های درس‌ و همچنین ترس و اضطراب ناشی از استفادۀ نادرست از وسایل آموزشی در کاربرد ناکافی از فنّاوری آموزشی در تدریس دانشگاهی نقش کمی دارد. همچنین آنها نقش عواملی چون دشوار بودن تهیه و طراحی مواد آموزشی، نامناسب بودن محیط فیزیکی کلاس درس، عدم وجود امکانات و تجهیزات آموزشی لازم، حجم زیاد واحدهای درسی استادان و بالاخره بی‌توجهی به میزان بهره‌گیری از تجهیزات و امکانات آموزشی از سوی استادان به هنگام ارزیابی عملکرد آنان در عدم بهره‌گیری از فنّاوری آموزشی در تدریس دانشگاهی را زیاد می‌دانند.