بررسی مقایسه ای تأثیر آموزش بر اساس الگوی خود مراقبتی اورم با روش رایج بر کیفیّت زندگی بیماران دیابتیک نوع دو

زمینه و هدف: با آگاهی از دانش محدود در بین دیابتی­ها ، و با توجّه به شیوع بالای عوارض و کیفیّت پایین زندگی در بین مبتلایان به دیابت، یافتن یک روش آموزشی مناسب حایز اهمیّت است. مطالعه حاضر با هدف  بررسی مقایسه­ای تأثیّر آموزش بر اساس الگوی اورم با روش رایج بر کیفیّت زندگی بیماران دیابتی نوع دو انجام شده است. مواد و روشها: این مطالعه به روش کارآزمایی بالینی تصادفی شده روی 75 بیمار مبتلا به دیابت نوع دو مراجعه کننده به کلینیک دیابت شهرستان سبزوار در سال 1392 انجام شد. گروه کنترل، تحت آموزش معمول مرکز دیابت قرار گرفتند و گروه مداخله، بر اساس نیازسنجی و تعیین توان خودمراقبتی تحت هشت جلسه آموزش به صورت سخنرانی، پرسش و پاسخ، بحث گروهی، فیلم و ارایه جزوه آموزشی قرار گرفتند. یک ماه بعد از اتمام آموزش، کیفیّت زندگی  تمام واحدهای پژوهش به وسیله ابزار کیفیّت زندگی اختصاصی بیماران­دیابتی 19ADDQOL بررسی شد. اطّلاعات با استفاده از نرم افزار SPSSو آزمون­های مجذور کای­دو، تحلیل کوواریانس و رگرسیون لجستیک چند سطحی داده­های همبسته تجزیه و تحلیل شد. یافته­ها: در این مطالعه 7/ 50درصد (38نفر) شرکت کنندگان زن و 3/49 درصد (37نفر) مرد بودند. بعد از مداخله آموزشی میانگین و انحراف معیار نمره کیفیّت زندگی در گروه کنترل و مداخله در بعد فیزیکی به ­ترتیب 719/0± 98/1-  و  931/0± 815/1، در بعد روحی-روانی به­ ترتیب 643/0± 90/1-  و  778/0± 22/2 و در  بعد اجتماعی به ­ترتیب 678/0± 867/1-  و 931/0± 783/1 بود. در مقایسه میانگین نمره کیفیّت زندگی دو گروه بعد از مداخله آموزشی، آزمون تحلیل کوواریانس تفاوت آماری معنی­دار نشان داد(001/0>P). نتیجه­گیری: برنامه آموزشی مبتنی بر الگوی اورم نسبت به روش رایج کیفیّت زندگی بیماران دیابتی را ارتقا داده است. از این رو پیشنهاد می­شود، از این روش استفاده شود.