بررسی فونستیک روزپرک های پارک ملی خجیر (استان تهران - ایران)

مطالعه حاضر در راستای تکمیل فون پروانه ­های شرق استان تهران صورت گرفت، 6 منطقه که براساس ارتفاع با هم اختلاف داشتند در پارک ملی خجیر انتخاب شد. نمونه ­برداری در طبیعت به­ طور هفتگی به ­صورت تصادفی از اسفند 1394 تا مرداد 1395 انجام شد. نتایج این مطالعه منجر به شناسایی 35 گونه از 26 جنس،10 زیرخانواده، 5 خانواده و 2 بالاخانواده در این منطقه مطالعاتی گردید. از میان گونه­ های شناسایی شده، ایستگاه باغ شاد با 28 گونه و ایستگاه حاشیه سد ماملو با 7 گونه به ­ترتیب بیش ­ترین و کم ­ترین تعداد گونه­ ها را به خود اختصاص داده­ اند، از طرفی ایستگاه باغ شاد با 177 نمونه و ایستگاه حاشیه سد ماملو با 34 نمونه به ­ترتیب بیش ­ترین و  کم ­ترین فراوانی را داشتند. فراوان­ترین گونه­ ها در محدوده ایستگاه ­های مطالعاتی شامل Coenonympha saadi، Hyponephele lupinus، Pontia (daplidice) edusa edusa و Pieris rapae بودند. پراکندگی و جمعیت پروانه ­های شناسایی شده در اردیبهشت ماه بالاتر بود که نشان ­دهنده شرایط مطلوب­ تر زیستی در این زمان می­ باشد. روزپرک­ های خجیر در منطقه باغ شاد به ­طور معنی ­داری بیش ­تر بودند. براساس نتایج به ­دست آمده مشاهده گردید که گونه­ Coenonympha saadi در اردیبهشت ماه در ایستگاه بند انجیر و گونه Hyponephele lupinus در مرداد ماه در ایستگاه باغ شاد دارای اختلاف معنی­ دار می باشند (0/05>P) و نمونه ­های دیگر فاقد اختلاف معنی ­دار می­باشند. گونه Glaucopsyche safidensis که در منابع فارسی وجود نداشت در این مطالعه مشاهده شد وگونه Eogenes alcides برای اولین بار در شهر تهران گزارش شد.