بررسی فعالیت بعضی از آنزیم‌های پاداکسندگی و پراکسیداسیون چربی‌های غشا در ژنوتیپ‌های لوبیا چشم‌بلبلی (Vigna unguiculata L.) در شرایط عادی و تنش خشکی

شناخت فرآیندهای فیزیولوژیکی مرتبط با تنش خشکی منجر به شناسایی راه­کارهای اساسی در مقاومت، حفظ ظرفیت عملکرد و رقم‌های متحمل به تنش خشکی خواهد شد. با این هدف تأثیر تنش خشکی بر ژنوتیپ­های لوبیا چشم­بلبلی در سال 1393 در دانشکدة کشاورزی دانشگاه تهران ارزیابی شد. پنج ژنوتیپ با قابلیت و پتانسیل عملکرد متفاوت در یک آزمایش کرت‌های خردشده (اسپلیت­پلات) در قالب طرح پایة بلوک کامل تصادفی در سه تکرار تحت سه سطح تنش خشکی (35، 65 و 100 درصد ظرفیت زراعی) قرار گرفتند. خشکی سبب کاهش RWC و افزایش فعالیت آنزیم­های پاداکسندگی (آنتی­اکسیدانی) و محتوای مالون­دی آلدهید شد. تنش خشکی سبب کاهش  RWC و افزایش MDA و فعالیت آنزیم­های پاداکسندگی شد که با افزایش سطوح تنش بر مقادیر آن‌ها افزوده شد اما برای آنزیم کاتالاز بیشترین میزان آنزیم در سطح تنش 65 درصد بود و با افزایش شدت تنش در سطح تنش 35 درصد ظرفیت زراعی میزان آن کاهش نشان داد. به صورتی‌که در سطح تنش 35 درصد ظرفیت زراعی بیشترین و کمترین  میزان محتوای آب نسبی به ترتیب مربوط به ژنوتیپ­های 210 و 313 بود، میزان MDA در این دو ژنوتیپ در این سطح تنش کمترین میزان را داشت برای آنزیم­های CAT، GPX و  APXژنوتیپ­های 210 و 291 بالاترین میزان را داشتند. بالا بودن فعالیت آنزیم­های پاداکسندگی در ژنوتیپ­های 210 و 291 همراه با پایین بودن میزان محتوای مالون­دی­آلدهید در این ژنوتیپ­ها، به‌احتمال زیاد نشان‌دهندة ظرفیت بالای این ژنوتیپ­ها برای حذف گونه­های فعال اکسیژن تولیدی و ثبات عملکرد و اجزای عملکرد در مقایسه با دیگر ژنوتیپ­ها است.