بررسی فراوانی ژن glmM در افراد با تست آنتی ژن مدفوعی مثبت علیه هلیکو باکتر پیلوری (HPSA) و ارتباط آن با نوسانات سرمی سیتوکاین های TNF-α و IL- 1β

 مقدمه: glmM یکی از ژن های شایع در هلیکو باکتر پیلوری می باشد که معمولا برای تشخیص آلودگی افراد به از نمونه های بیوپسی معده به روشPCR ، از این ژن به عنوان ژن هدف استفاده می شود. در این مطالعه به بررسی میزان شیوع ژن glmM در نمونه DNA های مدفوعی و ارزیابی ارتباط آن با نوسانات سطح سرمی TNF-α و IL- 1β پرداخته شد. مواد و روش ها: در این مطالعه از 84 نمونه در دو گروه افراد با تست HPSA مثبت و منفی مراجعه کننده به آزمایشگاه های شهر ایلام، نمونه های خون و مدفوع دریافت شد. برای برسی حضور ژن glmM از نمونه های مدفوع افراد DNA استخراج و از روش مولکولی PCR استفاده شد و در ادامه سطح سرمی سیتوکاین های مورد نظر با استفاده از کیت های اختصاصی به روش الایزا اندازه گیری و نتایج به کمک آزمون های آماری، مورد آنالیز قرار گرفت. یافته های پژوهش: پس از آنالیز داده های حاصل از تحقیق مشخص شد که فراوانی ژن glmM در نمونه های افراد با تست آنتی ژن مدفوعی مثبت 8/23 درصد است و بین حضور این ژن در مدفوع و نوسانات سطح سرمی TNF-α و IL- 1β در سرم خون رابطه معنی داری وجود دارد (05/0 < P). بحث و نتیجه گیری: با توجه به داده های حاصل از تحقیق می توان گفت که حضور ژن glmM با نوسانات هر یک از متغییر های HPSA، TNF-α و IL- 1β در ارتباط بوده و با افزایش هر واحد HPSA و IL- 1β احتمال حضور ژن در مدفوع بالا می رود که این مهم پیش آگهی بیماری ها با فرم ویرولانس باکتری به روش های سرولوژی و مدفوعی را مطرح می سازد.