بررسی فراوانی ژن‌های مقاومت کینولونی وابسته به پلاسمید در جدایه های بالینی سودوموناس آئروژینوزا در کرمان

زمینه و اهداف: وجود ژن‌های پلاسمیدی در باکتری‌ها عامل ایجاد مقاومت به داروهای کینولونی و فلوروکینولونی می‌باشد، این مطالعه باهدف ارزیابی حضور ژن‌های qnr و aac در جدایه های بالینی سودوموناس آئروژینوزا انجام شد. مواد و روش کار: در سال 1395 و در این مطالعه مقطعی تعداد 60 نمونه سودوموناس آئروژینوزا از منابع بالینی بیماران از آزمایشگاه سه بیمارستان در شهر کرمان جمع‌آوری شد. الگوی مقاومت آنتی‌بیوتیکی با روش کربی- بائر و معیار CLSI نسبت به 10 آنتی‌بیوتیک ارزیابی شد و در ادامه نیز مقاومت به آنتی‌بیوتیک‌های سیپروفلوکساسین و نالیدیکسیک اسید به روش براث میکرودایلوشن ارزیابی گردید. درنهایت با استفاده از پرایمرهای اختصاصی و توسط روش واکنش زنجیره‌ای پلیمراز وجود ژن‌های qnrSM و qnrBM و qnrAM و aac(6)-Ib-cr ردیابی شد. یافته‌ها: بیشترین مقاومت نسبت به آنتی‌بیوتیک‌های سفکسیم (80%) و نالیدیکسیک اسید (75%) و کمترین میزان مقاومت نسبت به آنتی‌بیوتیک‌های ایمی پنم (25%) و سیپروفلوکساسین (35%) مشاهده گردید. بر اساس واکنش زنجیره‌ای پلیمراز نمونه‌ها، تعداد 10 نمونه (16/66%) qnrA  مثبت، 8 نمونه (13/33%) دارای qnrB مثبت و 7 نمونه (11/66%) دارای qnrS مثبت و 5 نمونه (8/33%)aac(6)-Ib-cr  مثبت بودند. نتیجه‌گیری: در مطالعه حاضر ژن qnrA نسبت به بقیه ژن‌های مورد بررسی، آمار بیشتر شیوع را نمایانگر ساخت. باتوجه به فراوانی نسبتاً بالای ژن‌های qnr و اهمیت مقاومت آنتی‌بیوتیکی، مطالعه بیشتر در بعد منطقه‌ای و ملی در مورد ژن‌های مقاومت qnr حائز اهمیت می‌باشد.