بررسی فراوانی عوارض داروهای ضد سل در بیماران مسلول شهرستان شیراز در سال 81-1380

چکیده: مقدمه و هدف: درمان صحیح و کامل بیماری سل مهمترین روش کنترل و جلوگیری از گسترش بیماری است. عدم تمکین به درمان بزرگترین معضل در کنترل این بیماری است. درمان ناکافی منجر به عود، ادامه انتقال و ایجاد مقاومت دارویی می‌شود. یکی از علل عدم تمکین به درمان در این بیماران، پیدایش عوارض ناخواسته دارویی است. این مطالعه به منظور بررسی فراوانی وقوع عوارض داروهای ضد سل در بیماران مسلول شهرستان شیراز طی سال‌های 1380 و 1381 انجام شده است. مواد و روش کار : در این مطالعه توصیفی، فرم اطلاعاتی مخصوصی برای 325 بیمار در شهرستان شیراز که برای اولین بار به عنوان مسلول ثبت شده درسالهای 1380 و 1381 پر شده است و پس از آموزش کامل، بیماران در طول درمان از نظر پیدایش عوارض دارویی بررسی شد‌ند. برای بیمارانی که دچار عوارض شد‌ند، ‌آزمایش عملکرد کبدی درخواست شد. اطلاعات جمع‌آوری شده با برنامه نرم‌افزار SPSS و روشهای آمار توصیفی و استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: تعداد 325 بیمار(182 مرد56 درصد، 143 زن 44 درصد) در این مطالعه بررسی شدند. به طور کلی 113 نفر (شامل 52 مرد 44 درصد و 61 زن 56 درصد) از بیماران دچار عوارض دارویی شدند که در 97 نفر (8/29 درصد) عوارض خفیف و در 16 نفر(5 درصد) عوارض شدید بوده است. میزان بروز عوارض شدید در بیماران تحت مطالعه 4/0 شخص روز بوده است. بین وقوع عوارض دارویی و جنس بیمار از لحاظ آماری تفاوت معنی‌داری مشاهده گردید، ولی با ملیت، سن و وزن بیماران رابطه‌ای نداشته است. نتیجه‌گیری: از113 نفری که دچار عوارض شدند 109 نفر (5/96 درصد) درمان خود را کامل کردند. به طور کلی پیدایش عوارض دارویی یک مشکل اساسی برای درمان بیماران مسلول نبوده و با برخورد و درمان صحیح ایـــن عوارض مــی‌توان بهبودی بیماران را تحقق بخشید. واژه‌های کلیدی: عوارض داروهای ضد سل، بیماران مسلول ، فراوانی