بررسی فراهنجاری در اشعار خلیل‌‌‌‌الله خلیلی

گسترة زبان و ادب فارسی تنها به کشور ایران محدود نمی‌‌‌‌‌‌‌‌شود. چه‌‌‌‌بسا شاعران پارسی‌‌‌‌‌‌‌‌گویی که در دیگر کشور‌‌‌‌‌‌‌‌های فارسی‌‌‌‌‌‌‌‌زبان جهان، هنوز دل به این زبان شیرین بسته و آتش شوق سرایش اشعار ناب فارسی از وجودشان زبانه می‌‌‌‌‌‌‌‌کشد. خلیل‌‌‌‌‌‌‌‌الله خلیلی از‌‌‌‌جمله شاعران برجستة دورۀ معاصر افغانستان است که عشق و علاقه‌‌‌‌‌‌‌‌مندی وی به زبان فارسی، همواره او را به سرودن اشعار زیبا و در عین حال پرمخاطب واداشته‌‌‌‌است. در این پژوهش که با هدف شناخت هرچه بهتر ویژگی‌‌‌‌‌‌‌‌های شعر معاصر فارسی در کشور افغانستان صورت‌‌‌‌پذیرفته، تلاش شده‌‌‌‌است تا به شیوة توصیفی-تحلیلی، اشعار این شاعر از حیث فراهنجاری در هشت سطحِ معنایی، دستوری، آوایی، زمانی، واژگانی، نوشتاری، سبکی و گویشی بررسی شود. بررسی‌‌‌‌‌‌‌‌های به‌‌‌‌عمل‌‌‌‌آمده نشان‌‌‌‌دهندۀ این موضوع است که خلیل‌‌‌‌‌‌‌‌الله خلیلی در سرودن اشعار خود از انواع گوناگون فراهنجاری بهره برده‌‌‌‌است که در این بین سهم فراهنجاری‌‌‌‌‌‌‌‌های معنایی و زمانی بیش‌‌‌‌‌‌‌‌تر از سایر موارد است.