بررسی عوامل موثر براشاعه فناوری امضاء دیجیتال در سازمان های دولتی ایران

امضاء دیجیتال یکی از زیرساخت‌ها و الزامات جدا نشدنی دولت الکترونیک محسوب می‌گردد .در کشور ما علیرغم ایجاد زیرساخت‌های لازم جهت بهره‌برداری از فناوری امضاء دیجیتال به دلیل سیاست‌گذاری نادرست از این فناوری به‌صورت بسیار محدود استفاده می‌شود. هدف از این مطالعه شناسایی عوامل تأثیرگذار بر انتشار فناوری امضاء دیجیتال در سازمان‌های دولتی ایران به‌منظور ارائه راهکارهای سیاستی مناسب جهت اشاعه این فناوری می‌باشد. بدین منظورعوامل شناسایی‌شده در قالب چارچوب معتبر « فناوری، سازمان و محیط» دسته‌بندی گردیده و تأثیرگذاری آن‌ها با استفاده از آزمون‌های معادلات ساختاری مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج این تحقیق که با استفاده از روش تحقیق ترکیبی (کمی-کیفی) انجام شده است نشان می‌دهد که چهار عامل سازگاری، پیچیدگی، پشتیبانی قانونی و اعتماد به عرضه‌کننده فناوری تأثیر مهم‌تری نسبت به سایر عوامل در اشاعه فناوری امضاء دیجیتال در سازمان‌های دولتی ایران دارند. با توجه به نتایج آزمون فرضیه‌های تحقیق، توصیه‌های سیاستی در قالب سه دسته سیاست‌های عرضه محور، تقاضامحور و عرضه و تقاضامحور پیشنهادشده است .