بررسی عوامل مؤثر بر یادگیری الکترونیکی در رشته‌های علوم پزشکی

مقدمه: امروزه استفاده از فناوری اطلاعات در آموزش به جهت برخورداری از مزایای بسیار از جمله امکان استفاده در هر زمان و مکان، از مهم‌ترین اهداف بسیاری از مؤسسات آموزشی در سراسر جهان و ایران می‌باشد. جهاد دانشگاهی واحد علوم پزشکی تهران به عنوان یکی از برگزارکنندگان دوره‌های آموزشی تخصصی، اقدام به برگزاری برخی دوره‌های آموزشی الکترونیکی نموده است. در این پژوهش سعی داشتیم که نقش هر یک از عوامل مؤثر در آموزش الکترونیکی را در میزان موفقیت این نوع آموزش مورد بررسی قرار دهیم. روش: در این پژوهش توصیفی میزان تأثیر هریک از این شش عامل از دیدگاه چهار گروه از شرکت‌کنندگان دوره‌ها، اساتید، کارکنان و مدیران جهاد دانشگاهی، با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته شامل 39 سؤال در مقیاس لیکرت، در سال تحصیلی 90-1389 مورد بررسی قرار گرفته است. پرسشنامه از طریق پست الکترونیک برای 420 نفر ارسال شد و در مجموع 188 نفر در این پژوهش مشارکت کردند. داده‌های جمع‌آوری شده با استفاده از نرم‌افزار SPSS و روش‌های آمار توصیفی و استنباطی تحلیل شدند. نتایج: نتایج به دست آمده از دیدگاه چهار گروه مشارکت کننده بیانگر اهمیت بالای کلیه عوامل مورد بررسی در پژوهش به ترتیب مدیریت، محتوای آموزشی، امکانات مورد نیاز، یاد دهنده، قوانین و مقررات و یادگیرنده می‌باشد. نتیجه‌گیری: هرچند که تفاوت بین عوامل مؤثر ناچیز است؛ اما همت مضاعف مسئولان در برطرف کردن کاستی‌های و نقاط ضعف سه عامل اصلی و مؤثر مدیریت، محتوای آموزشی و امکانات مورد‌نیاز در موفقیت آموزش الکترونیک مورد‌نیاز است.