بررسی طول مدت زایمان و پیامدهای کوتاه‌مدت مادری- نوزادی در زایمان طبیعی زنان نخست‌زای گیرنده ‌نرمال‌سالین با دکستروز وریدی

مقدمه: علل زایمان طول کشیده به‌طور وسیع مورد بررسی قرار گرفته است. پیشتر ثابت شده که گلوکز منبع انرژی اصلی رحم باردار است. پیش فرض است که دکستروز وریدی می‌تواند طول مدت زایمان را کاهش دهد، با این وجود شواهد کافی در این زمینه وجود ندارد. مطالعه حاضر با هدف مقایسه طول مدت زایمان‌ و پیامدهای کوتاه‌‌مدت مادری- نوزادی در زنان نولی‌پار با زایمان واژینال دریافت کننده داخل وریدی نرمال سالین یا دکستروز انجام شد. روش‌کار: دراین کارآزمایی بالینی تصادفی دوسوکور در سال 1392، 300 زن باردار نولی‌پار، تک‌قلو و در مرحله فعال واژینال در مرکز آموزشی الزهراء تبریز مورد مطالعه قرار گرفتند. این زنان به‌طور تصادفی ساده به سه گروه مشابه، دریافت کننده وریدی نرمال سالین 125 میلی‌لیتر در ساعت، دریافت کننده وریدی دکستروز 5%، 125 میلی‌لیتر در ساعت و شاهد تقسیم شدند. داده‌ها با پرسشنامه مشخصات مادری- بارداری (بر اساس معاینه و پرونده مادر) و پرسشنامه نتایج جنینی- نوزادی (بر اساس معاینه و پرونده نوزاد) گردآوری شدند. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS (نسخه 15) و آزمون‌های واریانس یک‌طرفه، تعقیبی توکی، کای دو یا دقیق فیشر انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی‌دار در نظر گرفته شد. یافته‌ها: متوسط مدت مرحله اول زایمان در سه گروه مشابه بود (69/0=p)، با این‌حال، متوسط طول مرحله دوم (001/0>p)، سوم (001/0>p) و طول مدت کلی زایمان (001/0>p) در گروه دکستروز به‌طور معنی‌داری کوتاه‌تر بود. زایمان طول کشیده (بالای 12 ساعت) در گروه شاهد (39%) به‌طور معنی‌داری شایع‌تر از گروه دکستروز (5%) و نرمال سالین (10%) بود (001/0>p) و نتایج کوتاه‌مدت مادری و نوزادی بین سه گروه تفاوت معنی‌داری نداشت (05/0<p). نتیجه‌گیری: طول کلی زایمان در زنان نولی‌پار ترم با زایمان فعال واژینال با تجویز دکستروز 5% وریدی 125 میلی‌لیتر در ساعت کاهش می‌یابد.