بررسی شیوع هپاتیت B و هپاتیت C در اهدا کنندگان خون استان سمنان در سال‌های 1390- 1386

سابقه و هدف: هپاتیت‌های ویروسی یکی از معضلات عمده در سلامتی جوامع است. با وجود پیش‌رفت‌های چشم‌گیر در تشخیص، غربال‌گری و روش‌های کنترل این بیماری‌ها، هنوز انتقال ویروس‌ها از طریق خون یکی از چالش‌های مهم در مراکز انتقال خون است. این پژوهش با هدف تعیین شیوع هپاتیت B و هپاتیت C در اهداکنندگان خون استان سمنان انجام گردید. مواد و روش‌ها: این مطالعه از نوع گذشته‌نگر مقطعی بوده که با بررسی پرسش‌نامه‌های اطلاعات فردی و نتایج آزمایشات خون اهداکنندگانی که به سازمان انتقال خون سمنان بین سال‌های 1386 تا نیمه اول 1390 مراجعه کرده بودند انجام شد. خصوصیات دموگرافیک و شیوع هپاتیت B و هپاتیت C در جمعیت اهداکنندگان طی این سال‌ها بررسی گردید. یافته‌ها: در این مطالعه در مجموع 124704 اهداکننده خون مورد بررسی قرار گرفتند که 329 نفر مبتلا به هپاتیت بودند. و از این تعداد 297 نفر از نظر HBV و 32 نفر از نظر HCV مثبت بودند. شیوع موارد HBsAg و HCVAb مثبت در بین کل اهداکنندگان خون به ترتیب 24/0٪ و 026/0٪ بود. شیوع هپاتیت B و هپاتیت C در اهداکنندگان بار اول، مرد و متاهل بیش‌تر بود. نتیجه‌گیری: شیوع عفونت‌های هپاتیت با توجه به آمار به دست آمده به نسبت بسیاری از مناطق دنیا و ایران پایین‌تر است که بسیار امیدوار‌کننده است. هم‌چنین به دلیل شیوع بسیار پایین و یروس‌های قابل انتقال از طریق خون در اهداکنندگان مستمر به نظر می‌رسد جهت دسترسی به ذخیره خونی سالم، استفاده از اهداکنندگان مستمر باید در اولویت باشد