بررسی شیوع اختلالات مفصل گیجگاهی فکی در کودکان 9-7 ساله مدارس ابتدائی شهر تهران

خلاصه: سابقه و هدف: در گذشته اختلالات مفصل گیجگاهی فکی (TMD) را به عنوان بیماری مفصلی بزرگسالان می‌دانستند، اما مطالعات اپیدمیولوژیک سالهای اخیر شیوع علایم TMD در کودکان را نیز به اندازه بزرگسالان گزارش نموده است.این مطالعه با هدف تعیین شیوع (TMD) و علائم بالینی آن در کودکان 9-7 ساله شهر تهران در سال 1389 انجام گرفت.مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی- مقطعی بر روی 400 نفر شامل 205 دختر و 195 پسر در 19 مدرسه ابتدائی شهر تهران که با نمونه‌گیری تصادفی چند مرحله‌ای انتخاب شده بودند، انجام شد. اختلالات مفصل گیجگاهی و علائم آن با مصاحبه- مشاهده و معاینه بالینی بر طبق معیارهای کتب مرجع انجام گرفت. نقش براکسیسم، تروما، جنسیت و انواع اکلوژن برحسب طبقه‌بندی انگل، وجود Deepbite ، Openbite و Crossbite خلفی بعنوان عوامل مرتبط مورد بررسی قرار گرفت و شیوع TMD در نمونه‌ها تعیین شده و نقش عوامل مرتبط با بروز مشکل توسط آزمون‌کای دو مورد قضاوت آماری قرار گرفت و با فاصله اطمینان 95 درصد برآورد گردید.یافته‌ها: میزان شیوع TMD           65/2  درصد بود و از میان عوامل مرتبط، اکلوژن کلاس سه، براکسیسم و Deepbite با بروز TMD ارتباط آماری معنی‌داری داشتند ( 0/05  >p )نتیجه گیری: شیوع   TMD      در کودکان شهر تهران قابل توجه است و با توجه به عوارض شناخته شده آن، معاینات دوره‌ای کودکان در این زمینه پیشنهاد می‌گردد.